کمبود انسولین قلمی، بلای جانِ دیابتی‌ها/ آیا تحریم‌ها باعث این وضع شده است؟
29 مهر 1399 ساعت 23:07
نایاب شدن انسولین قلمی برای بیماران دیابتی و عدم تدبیر دولت در تهیه و توزیع داروهای ضروری و خاص بهانه‌ای به رسانه های معاند فارسی زبان برای ناامید کردن بیماران داده است.
به گزارش اوشیدا؛ به نقل از آناج، کمبود انسولین قلمی موضوع تازه‌ای نیست و در چند سال گذشته هر از گاهی این مشکل گریبان بیماران دیابتی را می‌گرفت اما نایاب شدن این انسولین‌ها در چند هفته گذشته بیماران دیابتی را کلافه کرده است. داروخانه‌ها به دلیل کمبود انسولین قلمی این دارو را به صورت قطره چکانی توزیع می‌کنند و بیماران هر روز نگران پیدا نکردن انسولین هستند.
انسولین قلمی جدید جایگزین ویال‌ها
در چند سال گذشته انسولین قلمی جای خود را در بازار ایران باز کرده و بیماران دیابتی به این نوع انسولین عادت کرده‌اند. اگرچه تولید ویال‌ها در کشور از چند سال گذشته آغاز شده اما به دلیل عادت به انسولین قلمی بیماران دیابتی آن را ترجیح می‌دهند. از سوی دیگر برخی سیاهنمایی‌ها و سرکوب تولید داخلی باعث شده تا بسیاری از بیماران تمایلی به خرید انسولین ویال تولید داخل نداشته باشند.
انسولین‌های قلمی کاملا وارداتی هستند و در چند سال گذشته تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه ملت ایران واردات این نوع دارو را با مشکل مواجه کرده است و در ماه‌های اخیر هم بی تدبیری دولت در حوزه دارو و درمان باعث شده تا این نوع انسولین در بازار نایاب شود.
تزریق قطره چکانی انسولین به داروخانه‌ها
این روزها بیماران دیابتی در مراجعه به داروخانه‌ها یا با نبود انسولین مواجه هستند و یا علی‌رغم نسخه پزشک یک یا دو عدد انسولین قلمی آن هم با قیمت بیش از 100 هزار تومان دریافت می‌کنند. برخی داروخانه‌ها هم مدعی اند که هیچ انسولین قلمی در چند هفته گذشته به آنها تحویل نشده و با مشکل تامین انسولین قلمی مواجه هستند.
تلاش برای ناامید کردن بیماران
در چنین وضعیتی که بیماران دیابتی با مشکل تامین انسولین قلمی مواجه هستند و این مساله به بحرانی برای خانواده‌های دیابتی تبدیل شده است، رسانه‌های بیگانه با انتشار تصاویری از توقیف خودروهای حامل دارو ادعا می‌کنند که این داروها از ایران به عراق قاچاق می‌شود! این دروغ در حالی گفته می‌شود که ایران تحت شدیدترین تحریم‌های دارویی است و اساسا چرا باید دارو از ایران به عراق که چنین تحریم‌هایی را تجربه نمی‌کند، قاچاق شود؟ این دروغ‌ها و بازی با افکار مردم به نظر می‌رسد برای ناامید کردن بیماران و به ویژه دیابتی‌ها باشد؛ زیرا جان ایرانی‌ها و بازی با احساس و سلامتی آنها هیچوقت برای رسانه‌های معاند فارسی زبان مهم نبوده است.
افتتاح کارخانه تولید انسولین قلمی و زنده شدن امیدها
شهریور ماه امسال بود که در قالب پروژه مشترک ایرانی_خارجی و با سرمایه‌گذاری دانمارک، کارخانه تولید انسولین قلمی در کشور افتتاح شد. شرکت نوونوردیسک به عنوان یکی از بزرگترین تولید کننده داروهای دیابت به ویژه انسولین در جهان به شمار می‌رود و به تنهایی افزون بر نیمی از انسولین مصرفی در دنیا را تولید می کند. این شرکت معتبر داروسازی دانمارکی نزدیک به یک قرن پیش فعالیت خود را آغاز کرده و محصولات تولیدی خود را امروز در بیش از ۱۷۰ کشور عرضه می‌کند.
گفته می شود ظرفیت تولید کارخانه نوونوردیسک پارس در سال اول پس از افتتاح بیش از ۲۵ میلیون قلم انسولین و در سال دوم تا 45 میلیون قلم انسولین خواهد بود که همین موضوع امیدها به تولید انسولین قلمی با کیفیت در داخل کشور را زنده می‌کند.
آیا تحریم ها باعث این وضع شده است؟
تحریم‌های ظالمانه، اولین متهم کمبود در بازار دارویی کشور است. هرچند عده‌ای هنوز معتقدند دارو تحریم نیست اما چه کسی است که نداند تحریم‌های ظالمانه اصلی‌ترین دلیل کمبود دارویی است. محمدرضا شانه‌ساز، رئیس سازمان غذا و دارو هم می‌گوید: «کمبود مقطعی انسولین به علت تحریم‌ها و مشکلات انتقال ارز است». شاید روی کاغذ تحریم دارویی سندیتی نداشته باشد اما وقتی راهی برای انتقال ارز و خرید دارو وجود ندارد برای هرکسی روشن است که به همان مفهوم تحریم دارویی است.
قصه تحریم‌ها در رابطه با خرید واکسن آنفلوآنزا هم مدتی بر سر زبان‌ها افتاد. جایی که از آن به عنوان کارشکنی برخی از کشورها در کوتاهی خرید این واکسن عنوان کردند اما معنایش همان عدم امکان انتقال ارز به دلیل تحریم‌های ظالمانه بود. در همان روزهایی که حرف از کشف واکسن کرونا هم آمد برای جامعه ایرانی بیش از خشنودی مقطعی از این خبر واهمه و نگرانی از این جهت شکل گرفت با این سوال که آیا واکسن به دست ما هم خواهد رسید؟ این نگرانی هم معطوف به وجود تحریم‌ها بود و هست. حالا هم که کمبود انسولین در بازار دارویی کشور کابوس هولناک مرگ را بر سر پنج‌میلیون ایرانی آوار کرده است همان نگرانی‌ها ادامه دارد.
کابوس قاچاق دارو
شاید در رابطه با کمبود در بازار دارویی، بازارسیاه، نحوه توزیع انسولین و حتی تحریم‌های دارویی اختلاف نظر میان شهروندان وجود داشته باشد، اما بدون شک همه آنها در یک موضوع اتفاق نظر دارند و آن هم خیانت‌بار بودن قاچاق داروست. درست در روزهایی که مسؤولان وزارت بهداشت از هر راهی به دنبال تامین داروی مورد نیاز کشورند و مردم خیابان به خیابان در پی داروی مورد نیاز خودشان هستند، قاچاق دارو همچون پتکی بر سر روان شهروندان فرود می‌آید. دیروز حجت‌الاسلام رئیسی،
رئیس قوه قضاییه هم به این موضوع واکنش نشان داد و آن را یکی از معضلات امروز کشور دانست. او گفت: «امروز مردم برای تهیه دارو با مشکل مواجه هستند و وجود داروهای تقلبی در بازار هم نگران‌کننده است.» رئیسی بر همین اساس تأکید کرد که مسؤولان باید موضوع تأمین داروی مورد نیاز مردم را با حساسیت پیگیری کنند و اجازه ندهند سوداگران و قاچاقچیان در این عرصه جولان دهند. همین روزهای کمبود انسولین در بازار دارویی سوداگرانی هستند که این دارو را با 8 برابر قیمت در بازار سیاه می‌فروشند. در این میان تجارت نیوز گزارش داده است که دلالانی هستند که همین یک ساعته انسولین را به قیمت گزافی حتی به صورت پستی به دست مشتریانشان می‌رسانند.
تحریم، کرونا و ارز، مشکلات اصلی تامین انسولین
محمدرضا سیاهی، بازرس انجمن داروسازان آذربایجان‌شرقی در گفت‌وگو با خبرنگار آناج در خصوص کمبود انسولین‌های قلمی عنوان کرد: ما در خصوص داروهایی مانند انسولین قلمی متکی به واردات هستیم و اگرچه تکنولوژی انسولین‌های در قالب ویال را داریم اما پس از قلمی شدن انسولین‌ها در تامین آن مشکل داریم.
وی در پاسخ به این سوال که اصلی‌ترین مشکل در تامین انسولین چیست، گفت: تحریم، شیوع کرونا و مشکل نقل و انتقال ارز از جمله موانع تامین مواد اولیه داروها و به ویژه انسولین قلمی مورد نیاز بیماران دیابتی است.
فرامرز اختراعی، رئیس سندیکای تولیدکنندگان مواد دارویی، شیمیایی و بسته‌بندی دارویی هم معتقد است تنها ویژگی استفاده از این نوع انسولین راحتی تزریق آن است!
وی می‌گوید: «ماده اولیه هر دو نوع انسولین، قلمی و ویال، یکسان است و تمایل بیماران به استفاده از نوع قلمی است، چراکه در این نوع، تزریق راحت‌تر انجام می‌شود.» اما حکایت مبتلایان حکایت متفاوتی است.
یگانه خدامی، یک روزنامه‌نگار مبتلا به دیابت است. او می‌گوید: «بیماران مبتلا به دیابت، بدن‌های حساسی دارند و با فعالیت زیاد، استرس و حتی تغییر دارو، دچار افت قندخون می‌شوند. من تا به حال از انسولین ویال استفاده نکردم اما بدنم حتی به دو نوع متفاوت انسولین قلمی هم واکنش نشان می‌دهد. بسیاری از بیماران به انسولین ویال و قلمی حساسیت دارند. این حساسیت به دلیل شدت و نوع تزریق است وگرنه داروی تولید داخل و خارج برای ما فرقی ندارد. این که بدنمان به دارویی واکنش نشان ندهد برایمان مهم است.»
انتهای پیام/
کد مطلب: 71951
آدرس مطلب: https://www.oshida.ir/vdccsoqm.2bqsp8laa2.html