امتیاز مثبت 

کد مطلب: ۱۸۱۹۳

اوشیدا:با ناکامی تلسکوپ فضایی کپلر ناسا در کشف نشانه‌ای از سیاهچاله‌های کوچک‌تر از ماه در کهکشان راه شیری، اخترشناسان بار دیگر در اثبات نظریه شکل‌گیری ماده تاریک با سیاهچاله‌های نخستین با شکست مواجه شدند.

به گزارش پایگاه خبری اوشیدا:ماده تاریک یکی از اسرار پیچیده علمی محسوب می‌شود؛ این ماده نامرئی حدود پنج ششم جهان را در بر‌گرفته است و بقدری اسرار‌آمیز است که محققان هنوز در خصوص ماهیت آن تردید داشته و نمی دانند که این ماده از ذرات میکروسکوپی یا اجرام بسیار بزرگتر تشکیل شده است.

در حال حاضر محققان بر این نکته اتفاق نظر دارند که ماده تاریک از یک نوع جدید ذرات تشکیل شده است که در بهترین حالت، در تعامل بسیار ضعیف با تمام نیروهای شناخته شده جهان بجز گرانش است.

به همین دلیل ماده تاریک‌، ‌نامرئی و نامحسوس است و وجود آن تنها از طریق اعمال نیروی گرانش قابل تشخیص است.

با وجود توسعه شتاب دهنده‌های ذرات بسیار پرقدرت بر روی زمین و آزمایشگاه‌هایی در عمق زمین، محققان هنوز موفق به کشف نشانه‌ای از ذرات تشکیل دهنده ماده تاریک نشده‌اند.

محققان فیزیک نجومی دانشگاه کالیفرنیا در سان دیه‌گو به سرپرستی «کیم گریست» در تحقیقات خود با استفاده از تلسکوپ فضایی کپلر، سیاهچاله‌ها را بعنوان کاندید بالقوه ماده تاریک مورد بررسی قرار دادند.

در مطالعه قبلی، محققان موفق به شناسایی سیاهچاله‌های بسیار پرجرم با جرمی چند میلیارد برابر خورشید در قلب کهکشان‌ها شدند، اما این سیاهچاله‌ها تنها بدلیل اندازه بسیار بزرگ قابل کشف بودند.

یکی از فرضیه‌های مطرح عنوان می‌کند که سیاهچاله‌های بسیار کوچک احتمالا در آغاز شکل‌گیری جهان تشکیل شده‌اند؛ این سیاهچاله‌ها که اصطلاحا سیاهچاله‌های اولیه (primordial black holes) نامیده می‌شوند، به سختی قابل شناسایی هستند و تعداد آنها بقدری زیاد است که می توانند تمامی ماده تاریک را شکل دهند.

اما در مطالعه اخیر محققان، هیچ نشانه روشنی که از این فرضیه حمایت کند، بدست نیامده است.

محققان در طول چهار سال با کمک تلسکوپ فضایی کپلر، درخشش بیش از ۱۵۰ هزار ستاره در کهشکان راه شیری را با هدف تشخیص تیرگی منظم ناشی از عبور سیارات از مقابل ستاره والد مورد بررسی قرار دادند.

اگر سیاهچاله اولیه‌ای از مقابل یکی از این ستارگان عبور می‌کرد، ستاره بطور موقت روشن‌تر می‌شد، چراکه سیاهچاله با کمک میدان گرانشی خود، نور اطراف را منحرف می‌کند که این پدیده همگرایی گرانشی (gravitational lensing) نامیده می‌شود.

با این حال «گریست» خاطر نشان کرد: حتی سیاهچاله‌های اولیه با جرمی ۰.۰۰۰۱ درصد کمتر از جرم ماه می توانند تمام ماده تاریک را تشکیل دهند.

در مأموریت‌های آتی مانند فضاپیمای Euclid آژانس فضایی اروپا (ESA)‌ یا ماهواره WFIRST ناسا، جستجو برای سیاهچاله‌های کوچک‌تر از سیاهچاله‌های شناسایی شده با تلسکوپ کپلر ادامه خواهد یافت.