طایفه خاکسفیدی (2554)

سلام علیکم
باتوجه به اینکه در منطقه سیستان طوایف زیادی وجود دارند چرا از آنها اسمی برده نشده است ؟مثلاً طایفه پیری که از شهرستان زهک تا شهرستان هیرمند چندین روستا به این نام وجود دارد اشاره نکردید متشکرم . (3990)

نمیدونم چرا با اینکه یکی از نمایندگان مجلس سیستان از طایفه بامری,جز طوایف سیستان اعلامش نکردین ؟؟؟؟ (4007)

طايفه رخشاني
جد بزرگ رخشاني ها رخشان نام دارد كه طايفه نام خود را منتسب به وي مي داند.
رخشان صاحب چهارفرزند به نامهاي بادين ـمانداـ جمال دين وزربخت بوده كه اين اسماءحالت تغيير يافته اسامي بهاءالدين ـجمال الدين ـو زربخت مي باشند كه مدلل بر ديرينگي ووقدمت زمان حيات آنهاست.
هريك از اين فرزندان شاخه اي از تيره هاي طايفه رخشاني را پديد آورده اند كه به نام خود آنها ناميده مي شود.
قسمت اعظم اين تيره ها در نوشكي و دالبندين پاكستان سكونت دارند و تعدادي نيز در ايالت نيمروز افغانستان ساكن اند .
نكته حائز اهميت در مورد طايفه رخشاني اين مطلب است كه در بلوچستان پاكستان فقط دو زبان شاخص وبارز است يكي زبان بلوچي باگویش رخشاني و ديگري ،زبان براهويي مي باشد و اكثر طوايف بلوچ ضمن آنكه به گويش بلوچي رخشاني تكلم مي كنند خود را وابسته به اين طايفه مي دانند. (زبان بلوچی از زبان‌های ایرانی شمال باختری است و با زبان‌های تاتی، کردی و تالشی نزدیکی زیادی دارد.[۱] برای همین به نظر می‌رسد گویشوران این زبان در گذشته دور از نواحی شمالی ایران امروزی به بلوچستان کنونی کوچیده باشند.
گویش‌ها
بلوچی را به دو گروه اصلی تقسیم می‌توان کرد: شرقی، یا شمال شرقی، و غربی، یا جنوب غربی، عمده بلوچها درسه کشور پاکستان، ایران و افغانستان در سرزمینی نسبتاً وسیع و گرم زندگی می‌کنند تعدادی ازآنان در ترکمنستان بسر می‌برند مجموع قبایل بلوچ جمعیتی بالغ بر ده میلیون نفرتخمین زده می‌شوند. که بیشتر آنها در دو کشور پاکستان و ایران ساکن اند. اما این رقمها اعتبار قطعی ندارند. بلوچها دراکثرکشورهای جهان سکونت دارند که به دلایل مختلفی از سرزمین خود خارج شده‌اند. که بخشی ازآنها درکشورهای حوزه خلیج پارس و برخی درکشورهای آفریقایی زندگی می‌کنند. بلوچهای افغانستان اغلب در دو ولایت هلمند و نیمروز بسر می‌برند.
غربی (رخشانی)
• رخشانی سرحدی
• رخشانی افغانستان
• رخشانی ترکمنستان
• رخشانی پنجگوری
• رخشانی کلاتی
• رخشانی سراوانی
جنوبی (مکرانی)
• لاشاری
• کچی
• کراچی
گویش‌های جنوبی یا سلیمانی
• بوگتی (بامبور)
• مری رند (سیبی) که چاکربر‌های سیب را شامل می‌شود
• دوکمی-مزاری
• مندوانی & گویش جاتووی سند غربی)

جماعتي از قبايل بلوچ كه تحت عنوان كلي (رند)ياد مي شوند طايفه رخشاني و ريگي اند كه در زمره ترك كنندگان زمين وداراي اهميت سياسي ويژه شناخته مي شوند. یک روایت بلوچی میگوید:( رخشانی وریگی چوک میر حقیقت حان انت)
تيره هاي مختلف اين طايفه در كشورهاي پاكستان،افغانستان،ايران(سيستان وبلوچستان،فهرج .كرمان،بيرجند . تهران ،سرخس وتركمنستان زندگي مي كنند.
تيره هاي اصلي اين طايفه عبارتند از :
1ـ رخشاني باديني (تيره سرداري)
2ـ رخشاني جمال ديني
3ـرخشاني ماندايي
4ـ رخشاني زربختي
تيره هاي منشعب از4تيره اصلي عبارتند از:
تيره هاي مختلف اين طايفه در كشورهای‎ ‎ایران و پاكستان ، افغانستان ، سيستان و بلوچستان ،هرمزگان ، فهرج ، كرمان ،بيرجند ، لوتک‎ ‎رخشانی ، میان کنگی ؛میرجاوه ؛تهران ، سرخس ,زاهدان وتركمنستان زندگی می كنند .
تیره های بزرگ اين طايفه عبارتند از : رخشانی بادينی (تيره سرداری)؛ رخشانی جمالدینی ؛رخشانی ماندايی ؛رخشانی زربختی .

تيره هاي منشعب از چهار تيره بزرگ عبارتند از :

سارانی(محمود زهی . اسکندرزهی. باران زهی . رستم زهی وکوچک زهی)؛گرگیج(؛گبرزهی , سنگک زهی , حسن زهی , عوض زهی , قنبر زهی , چرخچی , لشکرزهی , بو لاغزهی , گرگندی,طاهرزهی)
جیند زهی؛ فقیرزهی ؛جنگی زهی ؛قنبرزهی (کمرزهی)؛ سیاه پاد؛ ازبک زایی؛ بهلولی؛ ماهککی
سور؛ کبدانی ؛رحمان زهی ؛بیلر؛ مالکی؛ سیاه چم؛ شهمراد زهی ؛کمالان زهی ؛مسری زهی؛ هولازهی ؛اينگل زهی؛ آزات زهی؛ دشتکانی؛ بلغانی؛ مندوزایی؛ غدایزدایی ؛رحیمان زایی ؛بولا زهی ؛ هوت رخشاني.؛سیاه سر و طایفه رند و...
رخشاني هاي سيستان از تيره باديني اند واز دو گروه فارسي زبان و بلوچ زبان ،تشكيل مي شوند كه به ترتيب دردهستان لوتك و منطقه ميانكنگي زندگي مي كنند كه شجره نامه رخشاني هاي سیستان به شرح ذيل مي باشد.
میرحمزه -- میر زمیر ــــــــ میر قاسم ـــــــ میر نصر الدین ــــــــ میر نور شاه (رخشان) ــــــــ میر بادین ــــــــــ میر سیداد ــــــــ میر کرم شاه ـــــــــــ میر شهبیک ــــــــــ میر هارون ــــــــــ میر حیدر ــــــــــــ میر حسن ــــــــــ
میر مانده ـــــــ میرحمزه(حمزه آزرک شاری =رهبر جنبش سیستان علیه اعراب حاکم بر سیستان بزرگ = حَمزه پسر آذَرَک شاری معروف به حمزه بن عبدالله خارجی یکی از ایرانیانی است که بر علیه حکومت خلفای عباسی قیام کرد. قیام او در اواخر سدهٔ دوم هجری در سیستان آغاز شد. او از خوارج بود و نسب خود را به زو طهماسب می‌رسانید.
او به خاطر این که یکی از عمال نسبت به خود به ستیزه برخاست. حمزه سپاهی بزرگ گرد آورد و توانست که نمایندگان هارون الرشید خلیفهٔ وقت عباسی را شکست دهد و سیستان را از دست آنان خارج کند. او مردم سیستان را از دادن خراج به خلیفه بازداشت و خود نیز چیزی از آنان نگرفت. وی سپس خراسان و کرمان را نیز به سیستان افزود. علی بن عیسی که از طرف خلیفه فرمانروای خراسان بود از هارون کمک خواست. خلیفه به تن خویش به خراسان رفت و امان‌نامه‌ای نیز برای حمزه نوشت ولی او حاضر به صلح نشد و با سپاهی سی هزار نفری به مقابله شتافت. هنگامی که او به نیشابور رسید شنید که هارون درگذشته‌است و به گماردن پنج هزار سپاهی در سرزمین‌های که تسخیر کرده بود بسنده کرده و خود به هند و سند لشکر کشید. حمزه در زمان فرمانروایی مامون به سال ۲۱۳ هجری درگذشت.
میرشاهو ـــــــــ»مير شیهک (ازحاکمان بلوچستان قبل از صفویه )ــــــــ»مير چاكر(ازحاکمان بلوچستان در عهد صفویه )ـــــــــ»مير حمراءــــــــ»مير حسن ـــــــــ»مير بدرالدين ـــــــــ»مير نصرالدين ــــــــ»مير عجب خان ـــــــــ»مير اوديل خان ــــــــ»شادي خان ــــــــ»مير جان بيك خان ـــــــــــ»مير رستم خان ــــــــــ»مير كوچك خان----- مير لشكر خان ــــــــ»محمد رضا خان ـــــــــــ»حسين خان ــــــــــ»لشكر خان
طبق اسناد موجود مير لشكر خان در اطراف تاسوكي ،ريگ چاه وگود زره ،که در آن زمان دشتی آباد وپر رونق بوده است, به شغل دامداري اشتغال داشته وداراي رمه هاي بزرگ شتر وبز وگوسفندبوده و هم پيمان با طايفه براهويي، تأمين امنيت مرزهاي شرقي كشور ر ا بر عهده داشته است .
رخشاني هاي لوتك، از زمان کدخداپسند خان رخشانی که از طرف خاندان علم قاینی حکم کدخدایی سکوهه را داشته است در اطراف سكوهه، سبز كيم ولوتك اقامت داشته اند.( كنل چارلز ادوارد ييت در 27 ژانويه 1894ميلادي از سكوهه ديدن كرده واينگونه مي نويسد: پس از عبور از قلعه سام ( پسند خان رخشاني) كد خداي سكوهه كه بلوچ اهل كراچي است و دو پسرش به پيشباز ما آمده و خوش آمد گويي كردند ...كدخدا مي گفت كه دهكده 300خانوار زندگي مي كردند ولي آنچه را كه من ديدم كمتر از اين مقدار به نظر مي رسيد.
بيشتر ساكنان دهكده سيستاني بودند ،فقط تعداد ي بلوچ كه آن هم بستگي خويشاوندي با كدخدا داشتند در بين آنها به سرمي بردند اما در بيرون از دهكده وضع چنين نبود و چند خانوار بلوچ به طور پراكنده زندگي مي كردند.
...كدخدا پسند خان با ما همكاري مؤثري نداشت واگر همت سلطان ابوتراب نماينده حشمت المك نبود،نمي توانستيم آذوقه و اجناس مورد نياز خود را فراهم كنيم.

...سيستاني هادرباره وي(كدخدا پسند خان رخشاني )مي گفتندكه او سيستاني نيست و اصليت او يلوچ است.
پسند خان رخشاني از موقعيت والايي بر خوردار بود او كه اصليتي چادرنشين و بيابانگرد داشت،رياست ايل خود را كه شمار آنها به هزار خانوار مي رسيد عهده دار بود. افراداين ايل در منطقه گدار شاه وبند سيستان كه قسمتي جزو قلمرو ايران وقسمتي جزو خاك افغانستان محسوب مي شد زندگي مي كردند.

...قلعه سكوهه دو تپه رااز كل سه تپه در بر مي گيرد هر چند ديوارهاي خارجي آن مرمت شده و تقريباٌسالم است ليكن اتاقهاو قسمت داخلي آن به كلي ويران شده و به اصطبل بد منظره اي تبديل گرديده است.
اين قلعه به صورت پادگاني در اختيار يك سلطان يا سوبادار و چند سرباز ازهنگ قاينات قرار داده شده است و كدخدا ي رخشاني بر فراز تپه سوم زندگي مي كند)
ازگویش بلوچي به فارسي وگويش سيستاني تغيير زبان داده اند و از زمان لشكرخان در لوتك رحل اقامت گزيده اندو همچنان مثل سابق با ساير تيره هاي رخشاني مواصلت و ارتباط نزديك دارند و به آداب و رسوم قومي و قبيله خويش به شدت پايبند مي باشند.رخشانی های منطقه میانکنگی به زبان بلوچی تکلم میکنند که طایفه سارانی وگرگیج نیز تیره های منشعب از رخشانی بادینی ورخشانی جمال دینی میباشند.

« شرف» یا «مئیار» ایل رخشانی عبارت است از :
۱ـ پذیرائی و مواظبت از مهمان.
۲ـ امانت داری و درستکاری.
۳ـ در پناه گرفتن هر کسی که تقاضا نماید و محافظت و نگهداری از او تا پاجان .
۴ـ گرفتن بئریا انتقام یعنی خونی در بدل خونی که ریخته شود مگر آنکه خون آشتی را استوار گرداند.
۵ـ پرهیز ار کشتن زن و پسر نابالغ، کولی و کسی که غیر دین باشد ولی با آرامش در همسایگی شان به کار و زنده گی بپردازد.
۶ـ پرهیز از کشتن دشمنی که به زیارت گاهی پناه گزین شده باشد.
۷ـ آمرزیدن دشمن اگر زنی از طایفه او برای آمرزش خواهی آید.
۸ـ آتش بس و آشتی اگر کسی قران بر سرنها ده و میانجی گردد.
۹ـ کشتن زنا کار چون او را زنها رنشاید».

منابع :
زادسروان سيستان (غلامعلي رييس الذاكرين)
عشاير وطوايف سيستان وبلوچستان(ايرج افشار سيستاني)
جغرافياي نيمروز(ذوالفقار كرماني)
سيستان(جي پي تيت)غلامعلي رييس الذاكرين
تاریخ بلوچستان پاکستان
سفرنامه خراسان وسیستان (ادوارد تیت انگلیسی )
الفنبین (تحقیقاتی پیرامون زبان بلوچی وگویش رخشانی) (4246)

چرا اسم روستای بزی که درسه راهی کر کو قرار دارد رادر زمره روستاهای بزی نشین ننوشتید در این روستا نو ادگان تیره .ستی زندگی میکند تا ان جا که من به خاطر دارم واز بزرگانی که اکنون نیستند گفتند . محمد.دادی .جعفر ممدعلی.... (4256)

در کتاب زاد سروان سیستان چشک ها این گونه معرّفی شده اند:« اینان خود را شاخه ای از طایفه ی گرگیچ برمی شمارند.براساس اعتقاد طایفه ی گرگیچ ،چهار برادر به نام های حسن ،گبر ،لشکر و سنگک سرسلسله ی چهار تیره ی حسن زایی یا حسنانی ،گبرزایی ،لشکرزایی و سنگک زایی شده اند. حسن زایی ها یا حسنانی ها همین جماعتی هستند که در سیستان به نام جماعت چشک مشهور هستند. معمّرین طایفه چنین می گویند که فردی بنام قربان چشک در سیستان سابق و در ناحیه ی سرخک واقع در شرق مچتک زندگی می کرد. وی فقط یک دختر داشت که به همسری حسن از جماعت گرگیچ درآورد. گرگیچ ها اعقاب وی را بنام "حسنانی یا حسن زایی" می نامند،در حالی که خود چشک ها خود را به جدّمادری شان منتسب می سازند. هنگامی که حسن با دختر قربان چشک مواصلت نمود شرط ازدواج آن بود که وی مذهب شیعه را اختیار نماید و او چنین کرد به همین جهت تمام چشک ها شیعی مذهب اند و به گویش زابلی تکلّم می نمایند. در ماجراب محاصره ی ارگ نصرت آباد در زمان امیر علم خان قاینی چشک ها از هم پیمانان سردار شریف خان نارویی بودند و دوازده نفر از مردان سلحشور آنان در ماجرای این درگیری جان باختند... خشک سالی های بنیان کن منطقه ی میانکنگی سبب گردید تا اکثرخانواده های وابسته به این طایفه به طبسین ،مازندران و سرخس کوچ نمایند . حدود سیصد خانوار از آن ها در سرخس ساکن اند. برخی از چشک های ساکن گرگان تغییر نام داده اسم فامیلی چشمه نور گرگیچ برگزیده اند(هم اکنون) بزرگ و ریش سفیدچشک ها ی محمّد آباد بولایی "کدخدا حسین چشک " است»

کتاب زادسروان سیستان چاپ دوم 1388ص 28 (4300)

طایفه صیادی (4403)

چرا اطلاعات جامع تري از طايفه بهلولي منتشر نمي شود (4805)

طایفه شاهرودی فراموش نشه آقا که در زاهدان پشت ادیمی میانکنگی و شمال کشور ساکن هستند. (4833)

طایفه بزرگ سرگزی ره خ بیوش کرده لع لع (6001)

منتظر اطلاعات شما از طایفه خواجه هستیم.با تشکر (6117)

با سلام
طایفه خاکسفیدی یکی از طایفه های بزرگ سیستانی هست
چرا ذکر نکردید؟ (6208)

طايفه پيري از بزرگترين طوايف سيستان (6316)

بنام خدابا با سلام من نمی دونم مرجع گردآورنده طوایف سیستان چه کسی بوده چون نتونسته تمام طوایف ازشه نام ببره .مثلا طایفه گمرکی که از طوایف بزرگ سیستانی میباشد که دارای6 تیره (مکاری.ملایی.محمدی.میش مست.عاقبت بخیر و...) می باشدو الان محل اسقرار این طایفه در زاهدان.زابل.زهک.محمدآبادو روستای ابراهیم آباد می باشد و خارج از استان در استان تهران.گلستان و خراسان رضوی می باشد. (6920)

باسلام وخسته نباشید به مدیر زحمت کش اوشیدا .از شما جای تشکر راداریم جهت جمع آوری ومعرفی درباره طوایف سیستان درضمن درباره طایفه پیری چیزی در سایت شما نبود (7263)

سلام وبا سپاس از حهمت شما رد گرد آوري طوايف س (7317)

سلام
طايفه شاهرودي با زير مجموعه هاي ذيل از طايفه هاي بزرگ سيستاني
شاهرودي
خاتوني شاهرودي
خاني شاهرودي
ياري مقدم شاهرودي
وغيره
لطفا زيرمجموعه هاي فاميل شاهرودي كه بسيالر هم هستند را بيابيد و ردج نماييد (7318)

سلام طایفه ی خواجه علی یا بارکزایی از طوایف سیستان. (7475)

خواجه علی(بارکزایی)
تیره ای از طایفه بارکزایی را خواجه علی می نامند ودر منطقه سیستان زندگی می کنند دارای نام خانوادگی خواجه علی می باشند اصل جایگاه اولیه خودرا منطقه خواجه علی استان هلمند یا همان خواجه علی (سیستان بزرگ)می نامند و خود را از اعقاب بابکرخان بارکزایی ومحمدافضل خان بارکزایی می دانند (7476)

سلام چرا ازطایفه بزرگ گلوی اسمی به میان نیاورده اید. باتشکر (7530)

چرا ازطایفه میرشکار نامی برده نسده (7690)

باسلام
چرانام طایفه "شیبک"منتشرنمیکنید@ (7872)

با سلام
خسته نباشید که فقط چند طایفه را تیتر کرده اید!
طایفه قروتخوار که از اصل سیستانی اند کجاست؟؟؟
رسایی مقدم (8255)

با سلام
خسته نباشید که فقط چند طایفه را تیتر کرده اید!
طایفه قروتخوار که از اصل سیستانی اند کجاست؟؟؟
رسایی مقدم (8256)

چرا طایفه بولاغ که در قلعه کنگ - محمد اباد - کوشه - بهرام اباد - عباس مراد - مستقرند نامش نیست (8257)

غاع5ف (8258)

با سلام و خسته نباشید
نام طایفه بولاغ در منطقه سیستان با مرکزیت ناحیه شهرکی نارویی و شیب آب رو منتشر کنید لطفا (8396)

سلام زیرمجموعه طایفه شاهرودی براساس قدمت و بزرگی که داشته اند;1.آذرنگ ونیک پناه(بزرگ طایفه کدخدا حسین آذرنگ بوده)2.عباسزاده و.......که متاسفانه ذکر نشده. (8591)

باسلام وخسته نباشید به مدیر زحمت کش اوشیدا .از شما جای تشکر راداریم جهت جمع آوری ومعرفی درباره طوایف سیستان درضمن درباره طایفه کوچال چیزی در سایت شما نبود خدا قوت (9211)

طایفه گمرکی رو عشقه,چه بگین چه نگین!!! (9272)

ضمن تشکر از زحمات دست اندرکاران سایت، طایفه سراوانی از قلم افتاده است
جهت کسب اطلاعات دقیقتر از طایفه سراوانی می توانید به سایت زیر مراجعه فرمایید.
WWW.SARAVANI.COM (9311)

سلام با تشکر از زحمات شما چرا از طایفه صفرزاده شاهرودی یادی نکردید معلوم است که اطلاعاتتان کامل نیست (9318)

طایفه بزرگ سیستان شامی وپیری میباشد (9374)

طایفه کمرکی و سالاری از اصیل ترین طایفه های سیستان هست.دمشون گرم (9400)

با سلام,با احترام به تمام طایفه های سیستان.همتون خوبین به خصوص کمرکی ها (9428)

با سلام به همه سیستانیهای جان.بدون شک از قدیمی ترین اقوام ایران سیستانیها هستند. افتخار میکنم که سیستانی هستم و یک کمرکی. (9510)

سلام خدمت سیستانی های اصیل.یه سلام هم خدمت هم طایفه های عزیزم ،طایفه کمرکی.دوستتون دارم. (9534)

کمرکی های عزیز ،با کمال افتخار ما از اصیل ترین طایفه های سیستان هستیم. (9582)

باسلام چرا درمورد طایفه ی شیبک هیچ اطلاعاتی نگذاشتین؟؟؟ (9720)

سلام خدمت همه برادران سیستانی عزیزم. ببخشید ولی چرا مطلبی در مورد طایفه پهلوان در سایت نیست... (9743)

چرا اسمی ازطایفه صیادی که یکی ازطوایف قدیمی است ودرسه نقطه کوه خواجه ادیمی قرقری هست اسمی نیست (10137)

باسلام .چرا ازفامیل پهلوان با۳۰طایفه و دو روستا در هیرمند یک روستا درزهک دوروستا درنیمروز دو روستا در گلستان یک روستا درترکمنستان و تعدادی در کرج .ورامین.مشهد.زاهدان و...نام نبردید؟ (11032)

چرا طایفه بولاغ را که در قلعه کنگ و بهرام اباد و محمد اباد و دک دهمرده . کوشه حضور دارند وحتی نماینده هم به مجلس فرستادند منتشر نمیکنید... (11816)

سلام من خودم خاکسفیدی م هرکی سوالی داره بپرس ه (15809)

سلام طایفه بزرگ شاهرودی یاشورودی از طوایف بزرگ سیستان است و تیره های زیادی دارد من جمله نیک پناه.آذرنگ.عباس زاده.نیک آیین.عبادی پور.عادلی.غزاقی.علیزاده.درویش زاده.پودینه سنجری.پودینه درویش.انجام صیادی‌ سرگزی.و...دیگر تیره ها که اگر نام میدم معذرت میخواهم.وشورود از اطراف کوه خواجه است.و پراکندگی زیادی فامیل یا طایفه ما دارد در اطراف کوه خواجه.ادیمی پشت ادیمی‌.محله شاهرودیها همان سه قلعه.و...مشهدگنبدگرگان علی آباد باقلی مردانه و...کرمان و....باتشکر از کل طایفه شاهرودی یاهمان شورودی (16091)

نقش طایفه سراوانی در ایجاد و بنای شهر زابل ( سراوانی ها ، سرایانی ها و سلوکی های سیستان فرزندان نصیر هستند ، نصیر شخصی است که در گذشته های دور در کنار روستای حسین آباد روستای نصیر آباد را بنا می کند ، دومنطقه نصیر آباد و حسین آباد مکانهای اولیه شهر زابل کنونی می باشند )
شرح موضوع : اخذ شده از کتاب زاد سراوان سیستان شرح حال طوایف سیستان ، جلد اول : نویسنده : غلامعلی رئیس الذاکرین ، صفحات 69 تا 72 ، منابع این کتاب : برگرفته از کتاب احیاالملوک ، سیستان جی بی تیت و ... ) : بدون تردید ساکنین شهر سرابان ( مناطق قلقه فتح و توابع آن ) با دلخکی ها و دلارامی ها که در سرزمین داور زندگی می کرده اند ( سرابان و سرزمین داور در سیستان قدیم در همسایگی یکدیگر بوده اند ) هم نژاد هستند ، اما در عین حال و با توجه به مندرجات کتاب احیاءالملوک طایفه ای که امروزبه عنوان سراوانی مشهور می باشد ساکنین ریشه دار شهر سرابان و قلعه فتح بوده اند که ابتدا در مناطق ساروتار ( طاق) ، شهر زرنج و زاهدان کهنه در سیستان قدیم زندگی می کرده اند که بعد از خرابی این مناطق به سمت جنوب دلتای هیرمند کوچ نموده و شهر سرابان و قلعه فتح را بنا می کنند و این شهر را بعنوان مسکن و موطن خویش برگزیده اند و منتسب به محیط زندگی جدید خود شده اند . ولی بر مبنای ماخذ مذکور جمع کثیری از مردم مناطق پشت زره ، برزره ، سرابان براثر یورش و بیداد ازبک ها از مکانهای سکونت خویش متفرق و آواره شدند و پریشانی سرابانیان به حدی می رسد که پسران نقیب محمود که بزرگ ولایت سرابان بوده است کارشان به قلندری می انجامد . همین ماخذ می گوید در زمان حمله ازبک ها موازی ده هزار خانوار از مردم سیستان که بدون تردید سرابانی ها ( سراوانی ها ) رقم مهمی از آنها را تشکیل می داده اند در قندهار ، گرمسیرات ، فراه ، هرات ، بلوچستان ، پاکستان و هند آواره شدند .
گروهی از مردم سرابان که پس از حمله ازبک ها آواره شده اند سیستان را ترک کرده و به سمت مناطق حاصلخیز بلوچستان فعلی کوچ می کنند( در آن روزگاران در بلوچستان فعلی بلوچ ها نبودند و اقوام جات و جدگالها زندگی می کردند ) مدتی در آن منطقه سکنی می گزینند که پس از مدتی به دلیل یورش بلوچ ها ، براهویی ها و نکودری از سمت هندوستان ( پاکستان فعلی ) و جنگ بزرگ فی مابین ایشان با جات ها و جدگالها ، سرابانیان دوباره به سرکردگی حاج ملک بزرگ سرابانیان از بلوچستان کوچ نموده به هندوستان و از هندوستان به افغانستان و پس از شکست ازبک ها در منطقه سیستان ، دوباره به سزمین اجدادی خودشان سیستان مهاجرت می کنند و با توجه به موارد فوق ، اسناد تاریخی و اطلاعات افراد مطلع طایفه سراوانی و با استناد به اینکه مولف کتاب احیاءالملوک مردم سرابان را از طبقات میران و یاران و اصحاب زراعت و ارباب کفایت از نسل مردمان قدیم سیستان ذکر می کند تردیدی نمی ماند که طایفه سراوانی براثر فتور ناشی از حمله غارت گرانه ی ازبک ها برای مدتی سیستان را ترک کرده و دوباره به سرزمین پدران خویش بازگشته و به کاردامداری و کشاورزی مشغول شده اند .
سرابانی ها ( سراوانی ها ) پس از بازگشت دوباره به سرزمین اجدادی خود سیستان در محل قدیمی شهر زابل که در آن روزگاران بصورت جزایر یا پشت هائی بنام تختک در میان آبگیرهای نیزار قرار داشته است خانه می سازند و آنرا به نام بانی آن نصیرآباد نام گذاری می نمایند . نصیرآباد و حسین آباد هر دو از مکانهای اولیه و قدیمی شهر زابل کنونی بوده اند . فرزند نصیر موسوم به حاج محمد علی در زمره کسانی نام برده می شود که در احداث و بنای مسجد و حسینیه حسین آباد که توسط پسران محمد رضا کیخا ساخته می شود سهیم بوده است علاوه بر سراوانی ها جماعت خاشی که بعدها تغییرنام داده اند در ساخت و ساز مسجد و حسینیه مذکور دست داشته اند . بر اساس روایات محلی سراوانی ها از محل نصیرآباد به کچیان و سپس به جلال آباد مهاجرت نموده و شاخه هایی از آنان به تخته پل و بالاخره به ریگ موری و حاشیه نیزار کوچ کرده و به کاردامداری ، زراعت و تجارت گاو و رنگ مشغول شده اند ، بعدها یکی از نوه های نصیر به نام درویش دوباره از کچیان به شهر زابل برمی گردد و سلوکی ها و سراوانی های شهر زابل از ریشه اویند (16134)