یادداشت/ عباس نورزایی؛ پژوهشگر و نویسنده سیستانی

اگر نمایندگی، آش دهن سوزی نیست، چرا تا دیروز چهارنعل اسب قدرت طلبی را بی محابا تاختید

به گزارش پایگاه خبری اوشیدا؛ جناب احمدعلی کیخا فایل صوتی سخنانت را شنیدم و عریان و بی پرده، گفته هایت را دیگران نیز چون من، مستقیم از زبان خودت شنیدند.

امروز در جوار قتلگاه و مضجع شریف امام مظلومان جهان، سید و سالار شهیدان کربلا بودم و سخنران مجلس، حجت الاسلام پورموسوی، با موضوع سخنرانی، «عاقبت به خیری» و «عاقبت به شری» با تکیه به حوادث عاشورا پرداخت.

قبل از هر سخنی در ادامه کلام، از درگاه ذات اقدس الهی، ملتمسانه استدعا دارم، همه ما را آنی به خود وانگذارد و عاقبت به خیر کند.

در صدها محفل و مجلس، ریاکارانه برای جذب آرای مردم، خود را متدین، صاحب نظر و راهروی شهدا، جلوه می دهیم، اما درست برعکس شهدا عمل می کنیم.

دوستی ها و رفاقت های ظاهری اداری و سالوسانه، با سخنان و عملکردمان در غیاب ظاهری طرف دیگر، رخ می نماید و چون پرده ها کنار می رود، رخ ساختگی جایش را به چهره ی واقعی و بی پیرایه ی ما می دهد و سخنانی را شتابزده برای دلخوشی افرادی مخالف اصول انقلاب، بیان می کنید که زُقًوم بینش شما را از عمق چاه وجودتان به جامعه می کشاند و نفرت خلق می کند.

چقدر زشت، با بدترین واژه های ممکن، در جمعی که دورتان هستند، به سپاه، به شهدا و خاصه به فرزندان شهید والامقام سردار صداقت و پایمردی سیستان، بی ریامرد انقلابی که خود شهید است و ابوالشهید است و همسرش، مادر، خواهر و همسر شهید است، می تازید و هیچ شرمی از اربابان سعادت و سرافرازی امت مسلمان ندارید.

اگر امروز به این نتیجه رسیده اید که نمایندگی، آش دهن سوزی نیست، چرا تا دیروز چهارنعل اسب قدرت طلبی را بی محابا تاختید، نمی خواهم برشمارم با چه کسانی دیدار کردید، به چه کسانی، با چه ابزارهایی و در چه وضعیتی، متوسل شدید تا در بدترین شکل ممکن، به مجلس راه پیدا کنید و قصد نداریم بگوییم چه کرده اید و عملکرد تان چه بوده است؟ چه کسانی را خوشحال کرده اید و به کجا شتابانید.

اندکی تأمل کنید داعش در دو قدمی شما، پا در سیطره نمایندگی تان در مجلس گذاشت، آنچه دوباره نعمت نفس‌کشیدن در این نظام الهی و در آن جایگاه را به شما بخشید، قطرات خون همین شهیدانی است که بر همه ما منت دارند، اعتراف کنید که در برتری شأن نمایندگی نسبت به شأن شهدا و خانواده ی معظم شان، دچار توهم شده اید. بپذیرید که جوگیر شده اید و نفس اماره شما را به بد وادی ای منحرف کرده است، اگر پذیرفته اید، توبه کنید.

بیشتر از این نمی خواهم وارد شوم، اما شما را به سخنان بنیانگذار نظامی که حضرتعالی یکی از اجزای خرد آن هستید وامی گذارم:

«چه شده است اينها را؟ به كارهاي ديگر مشغولند اينها؟ ما مرهون شهدا هستيم. اينها بودند كه شما را به اين مسندها نشاندند؛ اگر اينها نبودند، نه من اينجا بودم، نه شما آنجا بوديد، نه آنها آنجا و نه دستجاتي كه مخالفت با اين نهضت مي‌كنند در اينجا».

واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

چون به خلوت می‌روند، آن کار دیگر می کنند

انتهای پیام