افزایش چشمگیر سرطان ها در کشور با مصرف میوه های آلوده به سموم/ سه وعده غذا، چهار وعده دارو/
به گزارش پایگاه خبری
اوشیدا؛ یکی از دلایل اصلی شیوع سرطان در کشور وجود میوه ها، صیفی جات و سبزیجات آلوده به انواع سموم و کودهای شیمیایی است که بر اثر سهل انگاری مسئولان مربوطه به راحتی و بدون هر گونه مشکلی این مورد در کشور انجام می‌شود.
میوه، صیفی و سبزی یکی از مهم ترین منابع غذایی به شمار می‌روند که در هرم غذایی گنجانده شده و وجود آن ها برای سلامتی بدن ضروری است اما با سم پاشی ها و انواع کودها نه تنها با مصرف این مواد مقوی سلامتی مردم تامین نشده بلکه به شدت سلامت آن ها تهدید می‌شود.
بدخوری و بی تحرکی سلامت مردم را به مخاطره انداخته استرئیس کانون جهادگران جهاد سازندگی سیستان و بلوچستان به خبرنگار اوشیدا گفت: احوال هر کسی را که می گیری، گرفتار قرص و شکل های مختلف داروهای شیمیایی و گیاهی است؛ یعنی در کنار سه وعده غذا، سه یا چهار وعده هم دارو مصرف می کند، یکی از عمده ترین علل در عصر حاضر، بدخوری و بی تحرکی است.
عباس نورزائی ادامه داد: فاجعه ای دیگر نیز این فرهنگ بد در سبک زندگی را تهدید و تشدید می کند و آن غیراستاندارد بودن میزان املاح(سموم) موجود در محصولات تولیدی کشاورزی اعم از زراعی، باغی، دامی، طیور و آبزیان است.
وی افزود: براساس آمار وزارت جهاد کشاورزی هر سال بالغ بر ۲۷ هزار تن سموم شیمیایی در مزارع کشور مورد استفاده قرار می گیرد؛ به این رقم، مصرف کود های نیترات و نیتریتی که هر سال به مقدار زیاد در مزارع توزیع و مورد مصرف قرار می گیرد، نیز اضافه می شود.
عضو انجمن علمی اقتصاد کشاورزی ایران تاکید کرد: بر اساس کنوانسیون منع آلاینده های الی پایدار موسوم به کنوانسیون استکهلم، مصرف مواد شیمیایی که ماندگاری طولانی در طبیعت دارند و ۱۲ قلم سم را شامل می شوند می بایست در دنیا ممنوع شود.
نورزایی تصریح کرد: ددت از مهمترین آفت کش هایی است که نزدیک به ۳۰ سال است در بسیاری از کشور های دنیا مصرف آن ممنوع شده ولی متأسفانه هنوز هم در کشور ما به طریق غیر قانونی در شمال کشور مورد استفاده قرار می گیرد، از این روست که هنوز هم در شیر برخی مادران شمالی سم ددت یافت می شود و عامل مرگ فُک های خزری است.
وی خاطرنشان کرد: دی اكسين ها و فوران ها تركيباتی بسيار سمی و خطرناكند كه از منابع طبيعی و فعاليت های انسان توليد می شوند؛ اين تركيبات به علت پايداری و نيمه عمر بالايی كه دارند مدت زيادی در محيط باقی مانده و اثرات شديدی بر محيط زيست و انسان ها برجای می گذارند.
نورزایی اذعان کرد: دی اکسین، یک ماده‌ی سمی سرطان زاست که به مدت طولانی می تواند در محیط بماند و هر لیتر آن برای نابودی یک میلیون نفر انسان و معلول ساختن یک میلیون نفر دیگر کافی است. دی اکسین در آب و چربی حل نمی شود و عمدتاً در بافت های چربی بدن انسان و حیوانات تجمع می کند و سم بسیار پایداری است که در خاک هم به مدت طولانی باقی می ماند و چنانچه میزان آلودگی و مسمومیت با آن بسیار بالا باشد، باعث مرگ می شود.
هیچ کنترل و محدودیتی برای جلوگیری از ورود سموم اعمال نمیشودعضو انجمن علمی اقتصاد کشاورزی آسیا و اقیانوسیه اضافه کرد: بخش کشاورزی ما، با چالش تأمین محصولات کشاورزی و افزایش عملکرد روبرو است. گاه توجه به سلامت مردم، در این بخش مغفول می ماند.
نورزایی تاکید کرد: دیگر وزارتخانه های مسئول نیز خودشان را به تسامح می زنند و قوه مقننه نیز هنوز در این امر حیاتی، ورود نکرده است؛ صد البته رانت خواران و سودجویان فروش سم و کود و واردکنندگان شبکه ای و فامیلی هم گروه فشاری هستند که می خواهند همچنان این آب گل آلود بماند.
وی اظهار کرد: طرح های فانتزی و پایلوت در وزارت جهادکشاورزی با عنوان مبارزه ی بیولوژیک با بیماری ها و آفات گیاهی، اجرا می شود، اما واقعیت آن است که سطح پوششی اندک دارد و کثیری از تولیدکنندگان همچنان از سموم و کودهای شیمیایی به وفور و خارج از استاندارد استفاده می کنند و هیچ کنترل و محدودیتی برای جلوگیری از ورود این نوع محصولات به بازار مصرف نیست.
نورزایی ابراز کرد: در سال های اخیر استاندارد ملی حداکثر میزان باقیمانده سموم محصولات کشاورزی توسط مؤسسه ی تحقیقات آفات و بیماریهای گیاهی وزارت جهادکشاورزی تعیین شده است، بر این اساس، وزارت بهداشت موظف است باقیمانده سموم محصولات کشاورزی را بر اساس میزان تعیین شده از سوی وزارت جهاد کشاورزی کنترل کند.
وی با بیان اینکه تا کی باید شاهد درد و رنج مردم در چنبره ی انواع بیماری ها باشیم؟ عنوان کرد:
وزارت بهداشت، چه ساز و کاری برای کنترل این استانداردها و ممانعت از فروش محصولات غیراستاندارد در بازار مصرف دارد؟ دستگاه های نظارتی مثل سازمان بازرسی، چرا این بی توجهی و اهمال را نادیده می انگارد؟
انتهای پیام
