گزارشی از مرگ زودرس گندمزارهای سیستان؛

آتش بی تدبیری مسئولان، جان گندمزارهای سیستان را گرفت/ کشاورزان سیستانی فقیرتر شدند/ خسارت ۶۰ میلیارد تومانی بر مزارع وارد شد

به گزارش پایگاه خبری اوشیدا؛ هر ساله در روزهای پایانی سال سیلابی از سوی افغانستان که سرریز سدها بوده روانه سیستان می‌شد و این خود سبب رونق منطقه و رشد گندم ها می‌شد اما امسال آبی به سیستان روانه نشد تا انبار غله ایران اندک ذخیره گندم خود را نیز از دست دهد.

با بی تدبیری مسئولان در روانه کردن آب در ماه های گذشته، کشاورزان اقدام به کشت گندم در هزاران هکتار از زمین های کشاورزی سیستان کردند و حال به دلیل نبود آب کشتزارها با مشکلات فراوانی مواجه و نه تنها گندمی حاصل نیامده بلکه محصول حاصله طبق گفته کشاورزان حتی برای علوفه دام ها نیز کاربرد ندارد.

کسی پاسخگوی خسارت وارده نیست

یکی از کشاورزان سیستانی عنوان کرد: علیرغم کاشت گندم در مزارع توسط بسیاری از کشاورزان متاسفانه هیچ یک از مزارع به بار ننشسته و محصولات به دست آمده هیچ توجیه اقتصادی ندارد.

احمد بزی به خبرنگار اوشیدا گفت: با هزاران امید امسال نیز مزارع خود را با هزینه فراوان به زیر کشت گندم بردیم تا با برداشت محصول آن امرار معاش کنیم اما با بی تدبیری مسئولان مربوطه تمامی زحمات کشاورزان بر باد رفت.

وی تصریح کرد: تمامی پس انداز خود را صرف کشت مزارع کردیم و در حال حاضر با از بین رفتن محصولات تمام دارایی خود را از دست داده و فقیرتر از قبل شدیم.

بزی اظهار کرد: علیرغم خسارت وارده هیچ مسئولی پاسخگو نیست و با خیال راحت به تعطیلات نوروزی رفته اند چرا که درد مردم رنج کشیده سیستان را نمی‌فهمند.

این کشاورز خاطرنشان کرد: برای کشاورزانی چون من که درآمدی جز کشاورزی ندارند این خسارت غیرقابل جبران است چرا که هر چه داشتیم صرف کشت گندم کرده و دیگر پولی برای گذران زندگی نمی ماند.

سومدیریت در کارگروه آب، کشاورزی و منابع طبیعی مشهود است

رئیس کانون جهادگران جهادسازندگی استان سیستان و بلوچستان عنوان کرد: بهترین زمان کاشت گندم در شهرستان های مختلف، بر اساس توصیه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی منطقه سیستان، بیستم آبان ماه است.

عباس نورزایی در گفت و گو با خبرنگار اوشیدا اظهار کرد: اندکی جلوتر از این زمان، باید کارگروه آب، کشاورزی و منابع طبیعی استان، با بررسی وضعیت ذخایر آب، گزارشات هواشناسی، محاسبات مربوط به میزان بارش برف در حوزه های آبخیز شعب مختلف رودخانه هیرمند، میزان آب تخصیصی را برآورد کنند و در صورت اطمینان از تأمین آب برای دوره های مختلف آبیاری گندم، کشاورزان را از طریق روش های ارتباطی ترویج کشاورزی نسبت به کاشت یا عدم کاشت گندم، آگاهی دهند.

وی افزود: آنچه در سال جاری زراعی اتفاق افتاده، مصداق مشهود و واضح سوء مدیریت در دستگاه های عضو این کارگروه و توزیع آب کشاورزی است.

نورزایی خاطرنشان کرد: آب برای کاشت، از ذخایر چاه نیمه ها تأمین می شود، کشاورزان برای دیسک زدن، ماله کشیدن، خرید بذر، بذرپاشی، کوددهی و آبیاری نوبت اول، متحمل هزینه می شوند، اما برای آبیاری مراحل بعدی یعنی مرحله های «پنجه زنی» و «ساقه دهی» گیاه، آبی دراختیارشان قرار نگرفته است.

محقق و پژوهشگر سیستانی گفت: گیاه گندم در شرایط ایده آل باید در مرحله خاک، پنجه زنی، ساقه روی، تشکیل سنبله، گلدهی و شیری شدن دانه، آبیاری شود.

وی بیان کرد: گندم های کاشته شده، به دلیل عدم آبیاری در مرحله پنجه زنی، ریشه های ثانوی در آنها تشکیل نشده و به همین دلیل قادر به تغذیه مناسب نبوده اند و به ساقه نرفته، خشک و از بین رفته اند.

۶۰ میلیارد تومان بر مزارع سیستان خسارت وارد شده

رئیس کانون جهادگران جهادسازندگی استان سیستان و بلوچستان گفت: آمار رسمی ارائه شده برای سطح زیرکشت زراعی و باغی شهرستان های منطقه سیستان در سال زراعی ۹۳_ ۹۴ حاکی از زیر کشت بودن قریب ۹۰ هزار هکتار زمین دارد؛ گرچه همه این میزان در سال جاری زیر کشت نرفته است، اما پیش بینی می شود نزدیک به ۷۰ درصد این سطح، زیر کشت گندم رفته باشد که در این صورت حدود ۶۰ هزار هکتار می شود.

نورزایی اذعان کرد: پیش بینی می شود به هر هکتار زمین گندمزار بالغ بر یک میلیون تومان خسارت وارد شده است که مجموعاً معادل ۶۰ میلیارد تومان می شود.

وی ادامه داد: از سویی برمعیار گندم کاشته شده و میزان عملکرد متوسط گندم در سیستان(۲/۶ تن)، فرصت ریالی از دست رفته ای معادل دو هزار و ۳۰۰ میلیارد ریال برای کشاورزان در پی داشته است.

نورزایی اضافه کرد: در چنین شرایطی و با توجه به نقش و موقعیت استراتژیک و ژئوپولیتیک منطقه سیستان، به منظور روحیه بخشی به مردم، این میزان خسارت کشاورزان، باید به روش هایی از قبیل امهال وام کشاورزان خسارت دیده، پرداخت خسارت از طریق صندوق بیمه کشاورزی، تأمین خسارت کشاورزانی که بیمه نیستند از محل اعتبارات مدیریت بحران استان، تأمین آرد روستایی در سال جاری تا برداشت محصول سال زراعی بعد، تأمین علوفه یارانه ای برای دام دامداران، تأمین اعتبار دولتی برای خرید دام روستایی و کشتار آن در کشتارگاه های صنعتی و واحدهای بسته بندی گوشت مستقر در منطقه و تأمین بذر سال بعد برای زراعت کشاورزان خسارت دیده، توسط دولت جبران شود.

انتهای پیام