در گفت و گو با رزمنده و آزاده دوران دفاع مقدس مطرح شد؛

شنیدن خبر رحلت امام خمینی بدترین خاطره دوران اسارت/ سربلندی ایران بزرگترین دعای رزمندگان اسلام

به گزارش پایگاه خبری اوشیدا؛ جوانان و نوجوانان بسیاری در دوران دفاع مقدس از جان شیرین خود گذشتند تا حتی یک وجب از خاک مقدس ایران به دست نااهلان و اجانب نرسد.


ملت ایران به وجود رزمندگان دوران دفاع مقدس افتخار می کنند و امنیت و آرامش امروز خود را مدیون جانفشانی آنان می‌دانند چرا که اگر آنان نبودند به طور حتم امروز از ایران و ایرانی تنها یک نام باقی می‌ماند.


خبرنگار اوشیدا به سراغ یکی از رزمندگان دوران دفاع مقدس رفته و به گفتگو با وی پرداخته که در ادامه می‌خوانید.


با شوق فراوان در جبهه های جنگ حضور یافتم


 رزمنده و آزاده دوران دفاع مقدس به خبرنگار اوشیدا گفت: تنها ۱۶ سال داشتم که براساس وظیفه ای که بر دوش خود می دیدم با شوق فراوان در جبهه های نبرد علیه باطل حضور یافتم.


شهرام کول زاده افزود: در مدت حضور در جبهه های نبرد با صحنه های بی نظیری مواجه شدم که دیگر مشابه آن را کم دیده ام چرا که اخلاص و ایمان واقعی را در رزمندگان اسلام در جبهه های نبرد دیده ام.


وی ادامه داد: یکی از خوشحال کننده ترین و بهترین خبرها در دوران جنگ، آزادسازی خرمشهر بود و در این راه نیروهای ایرانی با حداقل امکانات توانستند رژیم بعث عراق را که تا دندان مسلح بود را شکست دهد و اجازه ندهد حتی یک وجب از خاک ایران به دست دشمنان بیفتد.


کول زاده تصریح کرد: در عملیات تکمیلی کربلای پنج به اسارت نیروهای بعثی عراق به همراه تعداد دیگری از رزمندگان درآمدم که در این راستا دشمن به فاو حمله کرده بود و ایران باید از نیروهای آموزش دیده برای شکست این حصر هرچه سریعتر و با تمام قوا اقدام می کرد، گردان 409 و 405 لشکر 41 ثارالله به این منطقه اعزام شد و من هم با دیگر دوستان راهی فاو شدیم، اما متاسفانه قبل از رسیدن نیروها به فاو این منطقه توسط دشمن به تصرف درآمده بود، صدام با تمام امکانات و تجهیزاتی که در منطقه داشت فاو را به تصرف درآورد.


رزمنده دوران دفاع مقدس خاطرنشان کرد: تمام دوران اسارت سرشار از خاطرات تلخ و سخت است اما سخت ترین خاطره آن دوران خبر رحلت امام خمینی بود به طوری که تا چندین روز در بهت و تاباوری به سر می بردیم.


وی اذعان کرد: در دوران اسارت حتی یک بار هم نتوانستم با خانواده ام ارتباط برقرار کنم و این موضوع به شدت مرا آزار میداد و در تمام این مدت به عنوان مفقود الاثر بودم.


کول زاده با بیان اینکه سربلندی و عزت روزافزون ایران اسلامی بزرگترین آرزوی اسرا بود، اظهار کرد: بالاخره در سال ۱۳۶۹ به همراه تعدادی از اسرا به میهن باز گشتم.

انتهای پیام