حجت الاسلام محمد ابوی سانی؛ کارشناس مذهبی، پژوهشگر تاریخ و جریانشناسی در گفت و گوبا
اوشیدا بیان کرد: شخصیت امام مجتبی علیه السلام منحصر به فردی و دارای دو ساحت خاص مورد بررسی است، که ساحت اول ایشان، "سیره اخلاقی و معنوی" می باشد که ما در روایات شیعه این امام را به عنوان کریم اهل بیت علیهمالسلام می شناسیم.
وی افزود: صفاتی که در مورد ایشان در این عنوان مطرح میشود به واسطه سبک زندگی شان در احسان و کمک به اطرافیان و حتی دشمنان خودشان داشتند. کسانی که بی ادبی می کردند اما حضرت با مهربانی و حسن خلق با آنها رفتار میکرد و روایت هایی داریم که فرد پشیمان می شود و بر می گردد و زندگی اش با تحول در جهت سیره اهل بیت علیهم السلام تنظیم خواهد شد.
این کارشناس مسائل مذهبی گفت: دست به خیر داشتن در هر شرایطی حتی انسان میتواند به کسی که ظاهراً دشمن او است و مخالفت هایی دارد احسان کند و ثمره ی این احسان چه بسا عامل هدایت فرد و جدا شدنش از کارهای بدش و سبک زندگی غلطش شود.
وی اذعان کرد: ساحت دوم زندگی امام حسن این است که برای امروز ما شاید ساحت مهمتری باشد به نسبت به آنچه که ما از صفات و ویژگی های زندگی امام مجتبی سلام الله علیها شنیدیم سیره ی سیاسی مبارزاتی حضرت است که نسبت به شرایطی که در آن حضور داشتند در آن برهه زمانی بعد از شهادت حضرت علی (ع) نکات بسیار عجیب و عمیقی دارد.
ابوی سانی بیان کرد: جریانی که نمی خواست تا امامت و خلافت در مجموعه اهل بیت علیهم السلام باقی بماند و به همین هدف تلاش کرد تا امیرالمومنین سلام الله علیها را به شهادت برساند، همچنین مایل نبود تا بعد از آن حضرت امام مجتبی (ع) امامت و خلافت را به عهده بگیرد.
وی تاکید کرد: جریانی که تلاش داشت تا امیر المومنین علیه السلام را به شهادت برساند و در جنگ ها موفق به انجام این کارها نشد، تلاش کرد تا امام مجتبی علیه السلام را از معادلات امورات جامعه حذف کند.
وی افزود: بعضی برای اینکه امروز رفتار خودشان را با دشمن که مملو از سازش، ترس و ذلت هست توجیه بکنند دوران امام مجتبی علیه السلام را مثال میزنند که ایشان هم تن به صلح دادند و به خاطر حفظ منافع مردم از حکومت کنار کشیدند و بالاخره یک نقطه عطفی در تاریخ به جا گذاشتند.
وی خاطر نشان کرد: در حالی که اگر به تعبیر رهبر معظم انقلاب صلح امام مجتبی سلام الله علیه را باشکوهترین نرمش قهرمانانه تاریخ میدانیم، باید این را قید کنیم که عاملان اصلی که باعث تحمیل این صلح بر حضرت شدند قطعاً باید شناسانده و نوع نگاهشان تسری دارد بر همه زمانها و اساساً این صلح از سمت عاملیتش و سمتی که ایجاد شده قابل تحسین و تقدیر نیست.
این مدرس حوزه و دانشگاه گفت: نوع مواجه حضرت به این ماجرا باعث رسوایی دستگاه بنی امیه شد و تکمیل پازلی که امام حسین سلام الله علیه بعد از شهادت برادرش ادامه دادند و عملاً دودمان بنیامیه بعد از ماجرای کربلا برچیده شد.
وی تاکید کرد: یکی از ضروریات امروز که ما در شخصیت حضرت این ساحت بسیار پررنگ را بیشتر جلوه بدیم، ماجرای خیانت اطرافیان، سپاهیان حضرت، حاصل بی بصیرتی و عدم فهم و شناخت امام بود اگرچه حضرت امام مجتبی سلام الله علیه با این ماجرا هم کاملاً هوشمندانه برخورد کردند و این صلحی که معاویه فکر میکرد حضرت را مجبور کرده به آن، بستری قرار دادند برای بی آبرو کردن دستگاه بنی امیه واز بین بردن نفوذ اجتماعی آنها در خارج از منطقه شامات است.
ابوی سانی افزود: معمولاً وقتی در مورد سیره ائمه علیهم السلام بحث می شود ما با بیان سیره به شکل تک بعدی مواجه هستیم و لذا بسیاری از ویژگیهای شخصیتی معصومین علیهم السلام را نادیده میگیریم و شخصیت آنها را در بعد معنوی و اصطلاحاً اخلاقی خلاصه می کنیم.
این پژوهشگر تاریخ ادامه داد: ما اساساً یک بار کامل سیره ائمه علیهم السلام را ذیل سیره سیاسی مبارزاتی آنها تعبیر کنیم تعبیری که در کتاب انسان ۲۵۰ ساله می خوانید و در کلمات رهبر معظم انقلاب داریم که ما تمام طول حیات ائمه علیهم السلام را مملو از رفتارهایی در این ساحت یعنی سیره سیاسی مبارزاتی می بینیم.
انتهای پیام/