به گزارش پایگاه خبری اوشیدا: زودانزالی یکی از مشکلات شایعی است که بسیاری از مردان جوامع مختلف دنیا با آن دست به گریبان هستند، ولی بهدلیل مراجعه نکردن به پزشک و دنبال نکردن راههای درمان، آمارهای واقعی از مبتلایان ارائه نشده و به نوعی، بسیاری از خانوادهها آگاهی کافی از این اختلال ندارند. به همین سبب، درمانی نیز در این زمینه صورت نمیگیرد. زودانزالی به اختلالی گفته میشود که مرد در طول برقراری رابطه جنسی، زودتر از حد معمول و پیش از ارضای همسر دچار انزال شده و این عامل باعث لذت نبردن جنسی دو طرف و در نهایت تنش میشود. در واقع این حالت اغلب پیش از شروع برقراری رابطه جنسی یا مدت کوتاهی پس از آغاز آن رخ میدهد.
زود انزالی اختلال شایعی است که طبق آمارهای ارائه شده از هر سه مرد، یکی با این مشکل مواجه است. دو عامل روانی و زیستی نقش مؤثری را در بروز چنین اختلالی ایفا میکند ولی بسیاری از مردان بهدلیل شرمساری از بیان این موضوع، تمایلی به صحبت در این رابطه ندارند. در این میان، استفاده از روشهای دارویی، مشاورههای روانشناسی و یادگیری دقیق روشهای برقراری روابط زناشویی میتواند در تاخیر انزال و بهبود کیفیت جنسی زوجین مفید باشد، ولی در بیشتر مردان، ترکیبی از روشهای درمانی بسیار موثرتر است.
زودانزالی را چگونه از حالت طبیعی تشخیص دهیم
انزال زودرس، انزالی است که پیش از ارضاء شدن و لذت جنسی در مرد و زن رخ میدهد. پزشکان معمولا انزال زودرس را به دو نوع اولیه (دائمی) و اکتسابی (ثانویه) تقسیم میکنند.
انزال زودرس اولیه معمولا با چنین علائمی همراه است: انزالی که همیشه در دقایق نخست شروع رابطه جنسی رخ میدهد؛ ناتوانی فرد در ایجاد تاخیر در انزال طی هر بار عمل دخول، خستگی، استرس و تمایل نداشتن به برقراری رابطه از جمله علائمی است که در این نوع اختلال مشاهده میشود. علائم انزال زودرس ثانویه نیز همانند انزال اولیه است با این تفاوت که فرد، سابقه انزال زودرس ندارد و برای نخستین بار با آن مواجه میشود.
بموقع به داد خود برسید
محققان و پزشکان معتقدند زودانزالی مشکل خاصی برای سلامت افراد ایجاد نمیکند، ولی تداوم این مساله میتواند تا حد زیادی زندگی فردی و روابط زوجین را تحت تأثیر قرار داده و در مواردی ممکن است بهدلیل نارضایتی زوجین از یکدیگر، باعث جدایی آنها از هم شود. در بسیاری از موارد، زودانزالی میتواند باعث ناباروری در زوجینی شود که قصد بچهدار شدن دارند؛ بنابراین برای حل این مشکل باید ابتدا زودانزالی مرد درمان شود.
مراحل درمانی را جدی بگیرید
گزینههای درمانی زودانزالی معمولا ترکیبی از درمانها را شامل میشود که اغلب عبارتند از: درمانهای جنسی، دارو درمانی و روان شناسی جنسی. در درمانهای جنسی، پزشک معمولا از مراحل مختلف درمانی استفاده میکند که فرد باید با مراجعه به پزشک و یادگیری این مراحل، در طول برقراری رابطه آنها را انجام دهد تا به مرور زودانزالی وی برطرف شود. این درمان معمولا از چندساعت پیش از شروع رابطه آغاز میشود تا فرد بتواند انزال را تا حد امکان به تأخیر بیندازد. این مراحل باید طبق دستور پزشک انجام شود. با تداوم این روند درمانی، فرد به مرور توانایی لازم را برای انزال بموقع در طول رابطه بهدست میآورد و زوجین میتوانند لذت جنسی را با هم تجربه کنند.
درمان دارویی
دارو درمانی نیز از جمله گزینههایی است که پزشکان معمولا مصرف آنها را همزمان با درمانهای جنسی به بیمار خود توصیه میکنند. برخی داروهای ضدافسردگی و نیز کرمهای بیحسکننده موضعی در این خصوص تجویز میشود. یکی از عوارض داروهای ضد افسردگی، به تأخیر انداختن زمان ارگاسم در طول رابطه است و پزشک معالج از این عارضه بهعنوان یک فرصت برای شما استفاده میکند تا انزال به تأخیر بیفتد. از دیگر عوارض داروهای ضدافسردگی میتوان به حالت تهوع، خشکی دهان، خوابآلودگی و کاهش میل جنسی اشاره کرد.
پزشک از «بازدارندههای بازجذب سروتونین» استفاده میکند که مشهورترین آنها «فلوکستین» بوده و در تأخیر انزال مردان مؤثر است. مبتلایان باید برای اثربخشی این داروها حداکثر تا ده روز آنها را مصرف کنند. در صورت عدم بهبود زودانزالی، پزشک از داروهای دیگری استفاده میکند. مصرف روزانه این قبیل داروها ضرورتی ندارد و افراد میتوانند چند ساعت پیش از برقراری رابطه جنسی از آن استفاده کنند تا علائم را از بین ببرد. در واقع، مصرف داروهای ضد افسردگی در درمان زودانزالی مورد تائید نیست، ولی پزشکان از عوارض این دارو بهعنوان درمان استفاده میکنند. از اینرو، استفاده خودسرانه و بدون تجویز پزشک ممنوع است.
کرمهای موضعی
کرمهای موضعی بیحسکننده حاوی لیدوکائین یا پریلوکائین حس را در اندام تناسلی مردانه کمتر کرده و به تأخیر در انزال کمک میکنند. استفاده از این کرمها و نیز اسپریهای بیحسکننده پیش از برقراری رابطه جنسی میتواند با کاهش حس آلت تناسلی در انزال تأخیر ایجاد کند. از جمله عوارض این کرمها و اسپریهای بیحسکننده میتوان به کاهش تحریکپذیری آلت تناسلی مردان و زنان اشاره کرد که گاه باعث کاهش حس لذت جنسی میشود. مواد به کار رفته در این کرمها و اسپریها در برخی موارد میتواند برای افراد حساسیتزا باشد.
از دیگر درمانهای زودانزالی، درمانهای شناختی است که افراد با مراجعه به روانپزشک و از طریق مشاوره سعی میکنند اختلال ایجاد شده را درمان کنند. از آنجا که برخی موارد زودانزالی به دنبال استرس و نگرانی ایجاد میشود، روانپزشک سعی میکند با برخی راهکارها، استرس و مشکلات روحی و روانی بیماران خود را برطرف نماید تا از این طریق زودانزالی را از بین ببرد. برخی محققان و متخصصان بر این باورند که ناآشنایی کافی زوجین از یکدیگر و توجه نکردن به تفاوتهای موجود در نحوه عملکرد جنسی زن و مرد از جمله علل زودانزالی بهشمار میرود. زنان به طور طبیعی دیرتر از مردان به ارگاسم میرسند و این از جمله عوامل مهمی است که مردان در صورت آگاهی از آن میتوانند در زمان برقراری رابطه با همسر، آن را لحاظ کرده و تا زمان رسیدن وی به اوج لذت، انزال خود را به تأخیر بیندازند. رعایت نکات اساسی موثر در بروز این اختلال و ادامه روند درمانی، به رفع مشکل زودانزالی در بسیاری از مردان خواهد انجامید.
چرا زودانزالی؟
محققان پس از سالها مطالعه به این نتیجه رسیدهاند که دلایل بروز زودانزالی بسیار پیچیده است و ترکیبی از عوامل روانی، زیستی و جسمی را دربرمیگیرد. برخی زوجین برای برقراری رابطه جنسی شرایط نامساعدی را در نظر میگیرند و تلاش میکنند در چنین شرایط نامناسبی، بسرعت به اوج لذت جنسی دست یابند که متأسفانه تداوم این رفتار باعث بروز زودانزالی در مردان میشود. از اینرو پزشکان همواره توصیه میکنند زوجین برای این کار محیط آرام، ساکت و بدون استرسی را برگزینند. اختلال و نقص در آلت تناسلی که مانع نعوظ کامل میشود، از دیگر عوامل زودانزالی است. این افراد با ماندگار بودن حالت نعوظ در طول رابطه دچار مشکل هستند، با این حال میخواهند در مدت زمان کوتاهی به اوج لذت جنسی برسند که این موضوع باعث زودانزالی در آنها میشود. اغلب مردانی که مشکل زودانزالی دارند، از استرس بخصوص پیرامون مسائل جنسی یا دیگر موضوعات رنج میبرند. عوامل زیستی و جسمی بروز زودانزالی هم عبارتند از: میزان غیرطبیعی هورمونها، مقدار غیرعادی مواد شیمیایی مغز موسوم به انتقالدهندههای عصبی، فعالیت غیرطبیعی سیستم انزال، برخی مشکلات تیروئیدی، التهاب و عفونت پروستات یا مجاری ادراری، وراثت و در موارد نادر آسیبهای وارد شده به سیستم عصبی ناشی از جراحی یا صدمات. برخی داروها که عملکرد پیام رسانهای شیمیایی را در مغز تحتتأثیر قرار میدهد نیز میتواند عاملی برای بروز این مشکل باشد.