حجت‌الاسلام‌والمسلمین احمد لطفیان سرگزی امام‌جمعه شهر علی‌اکبر شهرستان هامون در یادداشتی به
اوشیدا نوشت: شخصیت‌های برجسته‌ای در جهان اسلام قدم به عرصه وجود نهاده و توانسته‌اند اقداماتی را در دفاع از اسلام به انجام برسانند. اما تنها شخصیتی که توانست با دفاع از اسلام و مسلمین و مبارزه با دو قطب قدرت بعد از جنگ جهانی دوم، قطب جدیدی از قدرت در جهان معاصر ایجاد کند، حضرت امام خمینی (ره) بنیان‌گذار انقلاب اسلامی ایران بود.
البته شکل‌گیری قطب قدرت اسلامی هرگز به منزله برتری‌طلبی یا سلطه‌گری نبود، بلکه حضرت امام (ره) با الهام از سیره انبیای عظام، رسالت خود را در راه رهانیدن جهان بشریت از ظلمت، سیاهی و تباهی به‌سوی نور و عزت دنبال می‌کردند.
نقش حضرت امام (ره) در شکل‌گیری قدرت ایران اسلامی و شناسایی راهبردهای تحقق آن همیشه موردتوجه است. راهبردهای تحقق قدرت ایران اسلامی از دیدگاه حضرت امام (ره) شامل ایمان و توکل به خدا، اتحاد و برادری، نفی سلطه‌پذیری و سلطه‌گری، سازش‌ناپذیری در مقابل دشمن، اهتمام به فرهنگ اسلامی، تحمل سختی‌ها و مشکلات و تشکیل هسته‌های مقاومت است.
ما روزگاری در دنیا جزو پیشروان علم بودیم و دانش و فکر و علم ایرانی در دنیا پیش‌گام بود. علم را ابن‌سیناها و فارابی و زکریا رازی‌ها به اروپایی‌ها دادند. علم پزشکی را اروپایی‌ها از ایرانی‌ها گرفتند، اما سلاطین شهوت‌پرست و ظالم، با بی‌تدبیری کاری کردند که جامعه را از علم دورنگه داشتند. مشکل؛ نداشتن علم شد، نداشتن توانایی شد، رشدنکردن نیروی علمی و استعداد ذاتی این کشور و این ملت شد. زمامداران بی‌کفایت، تنبلی و تن‌پروری و خیانت کردند، به خودشان پرداختند، به قدرت مطلقه خودشان اندیشیدند و به فکر مردم و کشور نیفتادند؛ لذا ما عقب ماندیم.
عناصر رهبری و مردم دو رکن اساسی انقلاب است و بلاتردید انقلاب اسلامی ایران از مردمی‌ترین انقلاب‌های معاصر بوده است و نقش امام خمینی به‌عنوان رهبر در حفظ انقلاب اسلامی از آسیب‌ها بر کسی پوشیده نیست. وقتی خلف صالح او، مقام معظم رهبری که سال‌ها در جوار وی زیسته و درس امامت و رهبری آموخته و در فراز و نشیب‌های مبارزه و پیـروزی نظام اسلامی از نزدیک‌ترین یاران و شاگردان مخلص و شایسته امام بوده، لطافت و شیرینی دیگری دارد.
این انقلاب بی‌نام خـمینی در هـیچ جای جهان شناخته شده نیست، الحق شخصیت آن عزیز یگانه، شخصیتی دست نیافتی و جایگاه والای انسانی او جایگاهی دور از تصور و اساطیر گونه بود. او آن نخستین بود که دومین نداشت
شهید آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی موفق شد تصویری بسیار امیدبخش در موقف خدمت، در جایگاه ریاست‌جمهوری ارائه کند؛ و میراثی گران‌بها برای تراز مدیریت انقلابی از خود به یادگار گذاشت. رئیس‌جمهور عزیزمان، آیت‌الله آقای رئیسی که حالا باید ناباورانه بگوییم شهید رئیسی، نصاب تازه‌ای را در جایگاه ریاست‌جمهوری به ثبت رساند. بزرگ‌ترین میراث شهید رئیسی، تبیین تراز مدیریت انقلابی بود.
شهید رئیسی دارای نصابی بسیار بالا از ویژگی‌های معنوی و اخلاقی یک مدیر در فرهنگ قرآن و عترت بود. ویژگی‌هایی مثل ایمان، اخلاص، توکل، خودسازی، زهد، اخلاق، عفت، امانت، فداکاری، دوری از غرور، امید و شجاعت و... ویژگی‌هایی است که برای قبول مسئولیت در نظام اسلامی بسیار حیاتی و ضروری است. شهید رئیسی، نمادی از آیه مبارکه «مَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا» بود؛ برای کسانی که ایشان را می‌شناختند و از سال‌های بسیار دور با ایشان آشنایی داشتند، شخصیت معنوی ایشان چه قبل از منصب ریاست‌جمهوری و چه بعد از آن هیچ تفاوتی نکرده بود.
در بین ویژگی‌ها، یکی از مهم‌ترین معیارها، زهد و دوری از دنیا است. معیاری که رهبر معظم انقلاب در ابتدای دهه نود در خطبه‌های نمازجمعه از آن به‌شدت گلایه کردند و فرمودند: ضعف‌های ما خطرهایی است که در سر راه ماست و در این مدت وجود داشته است و باید بعدها جلوی اینها را بگیریم. اولین ضعف ما، گرایش به دنیاطلبی بود که گریبان بعضی از ماها را گرفت.
ایشان در ادامه فرمودند بعضی از ما مسئولین دچار دنیاطلبی شدیم، دچار مادی‌گرائی شدیم. برای ما ثروت، تجمل، آرایش، تشریفات و اشرافی‌گری یواش‌یواش از قبح افتاد. وقتی ما این‌جور شدیم، این سرریز می‌شود به مردم. میل به اشرافی‌گری، میل به تجمل، میل به جمع ثروت و استفاده از ثروت به شکل نامشروع و نامطلوب به طور طبیعی در خیلی از انسان‌ها هست. وقتی ما خودمان را رها کردیم، ول کردیم، دچار شدیم، این سرریز می‌شود به مردم؛ در مردم هم این مسئله پیدا می‌شود. آن کسی که به این مطالبه جدی رهبر معظم انقلاب از مدیران، به‌خوبی جامع عمل پوشاند و باروحیه ساده‌زیستی و مردم‌داری و حضور در بین مردم، در دل مردم ماندگار شد، شهید رئیسی بود.
انتهای خبر/
