به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری «
اوشیدا» روایت زیر را از کتاب «امالی طوسی» منتشر میکند:
امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام:
ما أنعَمَ اللّه علی عَبدٍ نِعمَةً فَشَکَرَها بِقَلبِهِ إلاّ استَوجَبَ المَزِیدَ فیها، قَبلَ أن یُظهِرَ شُکرَها عَلی لِسانِهِ.
چون خداوند به بندهای نعمتی دهد و او در دل شکر آن را بجا آورد، پیش از آنکه سپاس آن را بر زبان آورد، شایسته افزایش آن نعمت میشود.
أمالی طوسی، ص ۵۸۰، ح ۱۱۹۷
