امتیاز مثبت 

کد مطلب: ۷۸۱۷۴

کارشناس مذهبی گفت: یکی از ویژگی‌های بارز امام حسن مجتبی (ع) بخشندگی و دستگیری از فقرا و نیازمندان بود که می‌تواند سرلوحه رفتار دوستداران حضرت قرار گیرد.

حجت‌الاسلام والمسلمین حسن شهرکی در گفتگو با خبرنگار اوشیدا بیان کرد: حدود هفت سال از زندگی امام حسن مجتبی (ع) با پیامبر گرامی اسلام گذشت، جد بزرگوارشان او را بسیار دوست می‌داشت و علاقه و احترام فراوانی نسبت به امام حسن (ع) داشت؛ امام حسن (ع) در مکتب پیامبر اکرم (ص) و امیرالمؤمنین (ع) رشد یافت و در دامان برترین زنان عالم حضرت فاطمه زهرا (س) بزرگ شد.

کارشناس مذهبی تصریح کرد: امام حسن مجتبی (ع) اولین مولودی است که از نظر شرافت نصب هیچ‌کسی به‌پای او نمی‌رسد؛ جد بزرگوارش پیامبر و خاتم‌الانبیا پدر گرامی‌اش اولین امام و سیدالاوصیا و مادر مکرمش صدیقه اطهر سیدة النسا است؛ هیچ‌کس قبل از امام حسن (ع) دارای چنین شرافت نسب و خاندانی نبوده است.

وی افزود: هنگامی که کودک را نزد پیامبر اکرم (ص) آوردند حضرت رو به امام علی (ع) کرد و فرمود آیا او را نام‌گذاری کرده‌ای عرض کرد من در نام‌گذاری وی بر شما پیشی نمی‌گیرم، رسول خدا (ص) فرمود من هم در نام‌گذاری بر خداوند سبقت نمی‌جویم در این هنگام جبرئیل از آسمان فرود آمد و از سوی خدای متعال به وی تهنیت گفت و سپس فرمودند: «خداوند تو را فرمان داده که نام پسر هارون، شبر را بر او بگذاری حضرت فرمود زبان من عربی است جبرئیل عرض کرد نامش را حسن بگذار و پیامبر (ص) او را حسن نامید.»

شهرکی در خصوص شخصیت امام حسن مجتبی (ع) ادامه داد: یکی از بارزترین ویژگی‌های امام حسن مجتبی (ع) شهرت ایشان به بخشندگی و دستگیری از فقرا و نیازمندان بود که می‌تواند سرلوحه رفتار دوستداران حضرت قرار گیرد؛ امام برآوردن نیازهای دیگران را بر هر کاری ارجح می‌دانستند و آن قدر بخشش و سخاوت می‌کرد تا شخص نیازمند بی‌نیاز می‌شد.

کارشناس مذهبی اظهار کرد: امام حسن (ع) به یاران خود می‌فرمودند که از جدم رسول خدا (ص) شنیدم که هر کس حاجت برادر مؤمن خود را برآورد نزد خدا مانند کسی است که ۹ هزار سال روزها روزه گرفته و شب‌ها را به عبادت گذرانیده است.

وی بیان کرد: مروان بن حکم که دشمن امام بود در تشییع‌جنازه امام و زیر تابوت امام شرکت داشت. وقتی از او سؤال کردند تو چرا آمدی تو که با امام رابطه خوبی نداشتی و دشمن بودی گفت من در تشییع کسی آمده‌ام که کوه صبر مقاومت و استقامت بود.

شهرکی افزود: عبدالله بن زبیر درباره آن امام می‌گوید مادرهای زمانه از آوردن مثل او عاجزند خود زبیر در جمله دیگری همچنین واصل بن عطا می‌گوید: «حسن بن علی (ع) چهره‌اش چهره انبیا و عظمت و ابهتش، ابهت ملوک و شاهان بود.»

کارشناس مذهبی خاطرنشان کرد: ابوهریره در یک‌سخنی که سیوطی نقل می‌کند و می‌گوید من هر وقت حسن بن علی (ع) را در کوچه‌های مدینه می‌دیدم به یاد آن لحظاتی می‌افتادم که کودک بود و پیغمبر خدا (ص) او را در آغوش می‌گرفت و لب‌های او را زیاد می‌بوسید و درباره او می‌فرمودند: «این حسن من هدیه‌ای از جانب پروردگار عالمیان است.»

انتهای خبر/