امتیاز مثبت 

کد مطلب: ۷۹۸۱۲

شهید«احمد پاسبان» در قسمتی از وصیتنامه‌اش نوشت: ای خواهران و برادرانم قدر این انقلاب و رهبر را بدانید. این انقلابی که جوان های پاکبازی چون عباس زاده‌ها و شکوری‌ها و چیت‌بندی‌ها آن را نگه‌داری کردند و بر گردن ما نهادند.

به گزارش پایگاه خبری اوشیدا؛  شهید احمد پاسبان، یکم آبان ۱۳۴۷، در شهرستان زاهدان به دنیا آمد. پدرش ابراهیم و مادرش کنیز رضا نام داشت. دانش‌آموز چهارم متوسطه بود. به‌عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. چهارم دی‌ماه ۱۳۶۵، در اهواز بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۷ پس از تفحص، در بهشت مصطفی زادگاهش به خاک سپردند.
 
 در فرازی از وصیت‌نامه این شهید آمده است:
 بسم‌الله الرحمن الرحیم
 «الهی عاملنا بفضلک و لا تعاملنا بعدلک»
 با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران امام خمینی و با دعا در تعجیل هرچه سریع‌تر در ظهور آقا امام‌زمان (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) و با درود بـر خانواده‌های معظم شهدا و مفقودین.
 خدایا تو را شکر می‌کنم و سپاس می‌گویم که مرا از مردن در بستر نجات دادی و من را لایق آن دانستی که در خون خویش غلت زنم و بدنم را با خون سرخم رنگـیـن نـمـایـم. خدایا تو را شکر می‌کنم که به خانواده‌ام صبر و شکیبایی عطا نمودی که در مصیبت ازدست‌دادن یک عضو از خانواده خویش و یک یاور خویش صبر و شکیبایی نشان دادند. خدایا تو را سپاس می‌گویم که به من صبر عنایت نمودی کـه بـتـوانـم مـشکلات جهاد در راه تو را آسان تلقی کنم و لبیک‌گوی حسین زمانم باشم.
 خانواده عزیزم من به شما افتخار می‌کنم که زینب‌وار عزیزتان را به صحنه‌های نبرد حق بر علیه باطل فرستادید، مگر نه این است که باید برای حفظ و بقای اسلام جنگ کرد. مادرم یادم می‌آید که زمانی شعار می‌دادیم «تا خون در رگ ماست خمینی رهبر ما است» آیا این درست است که در این لحظات حساس امر رهبر را اطاعت نکنیم؟
 آیا ما با این کاری که می‌کردیم همچون منافقان و کوفیان نمی‌شدیم... آه خدایا... تو را شکر می‌کنم که جزو کوفیان قرار نگرفتم، شما نیز مادرم خدا را شکر کنید که چنین افتخاری نصیبتان شده است. چون من نیز افتخار می‌کنم، چرا که شهادت را همچون پلی می‌دانم که انسان را از نیستی به هستی و از پستی به بلندی و مرتبه می‌رساند. در آخر شما خانواده‌ام به‌خصوص پدر و مادرم تقاضا دارم که در آشکارا برایم گریه نکنند. از شما می‌خواهم که از دیگر خانواده شهدا درس بگیرید، از آنانی که در شهرمان دو تن از فرزندانشان را تحویل خداوند داده‌اند.
 مادرم می‌دانم و خوب می‌دانم که حقی را که شما بر گردنم داشته‌اید، به‌خوبی ادا نکرده‌ام، ولی از شما می‌خواهم که به‌خاطر این سبک‌سری‌هایی که کرده‌ام من را عفو نمایید و شما نیز ای پدر جان ای هدایت گرم به‌سوی روشنی‌ها در وهله اول امیدوارم که حالتان روزبه‌روز رو به بهبودی رود و در وهله دوم به‌خاطر بی‌احترامی‌هایی که خدای‌نکرده نسبت به شما انجام داده‌ام، عذرخواهی می‌کنم. البته اگر هم چنین مسئله‌ای بوده است به دلیل خراب بودن اعصابم بوده است که امید آن دارم مرا مورد عفو و بخشش خویش قرار دهید.
 و شما ای خواهران و برادرانم قدر این انقلاب و رهبر را بدانید. این انقلابی که جوان‌های پاک‌بازی چون عباس‌زاده‌ها و شکوری‌ها و چیت بندی‌ها آن را نگه‌داری کردند و بر گردن ما نهادند.
 برادر و خواهرانم از شما می‌خواهم که قدر حمیده زن‌برادرمان را بدانید مبادا که خدای‌نکرده کاری کنید که احساس غربت و ناراحتی نماید. در آخر از شماها می‌خواهم که از تمامی اقوام و خویشاوندان و دوستان برایم حلالیت بطلبید. در ضمن بچه‌ها را من‌جمله: فاطمه، مصطفی، مرتضی، ساره و اسماء را ببوسید و در ضمن یادشان نگه دارید که عمویی یا دایی به اسم احمد داشته‌اند.
 در این قسمت پیامی دارم برای برادران بسیج:
 ای برادران عزیز بسیجی بدانید که خداوند همواره ناظر بر اعمال و رفتار ما است مبادا خدای‌ناکرده مرتکب کاری شوید که از قداست بسیج بکاهد دوستانم از شمـا می‌خواهم بسیج را سنگری و پایگاهی جهت مبارزه با دشمنان داخلی و خارجی نمایید.
 برادرم مسئولیت بسیجی بودن خیلی سنگین است و هیچ‌کس از عهده آن برنخواهـــد آمد. سعی کنید که همواره راستگو، صدیق و درستکار باشید و کوشش کنیـد کـه یـاوران خوبی برای رهبر انقلابمان باشید و از شما می‌خواهم تمام قدرتتان را جهت حفظ انقلاب صرف نمایید و لحظه‌ای خستگی به خود راه ندهید. چرا که انقلاب هنوز به پیروزی نهایی خویش نرسیده است و پیروزی نهایی ما با گزاردن نماز در بیت‌المقدس بـه ثمر می‌رسد.
در ضمن این را نیز همیشه یادتان باشد که دعا برای پیر جماران را اصلاً فراموش نکنید و در نمازهایتان همیشه به این رهبر عالم اسلام دعا نمایید به امید پیروزی رزمندگان اسلام بر کفر صدامی.
 در این قسمت پیامی دارم برای دانش‌آموزان و اعضای انجمن اسلامی:
دوستان عزیز محصل و ای یاوران انقلاب اسلامی و رهبر حال که شما نمی‌توانید در جبهه‌های جنگ مستقیم حضور یابید سعی کنید با درس‌خواندن، باری از مسئولیت‌ها را از دوش اجتماع بردارید. در ضمن سعی کنید لااقل با انجمن اسلامی دبیرستانتان همکاری کنید، چرا که انجمن‌های اسلامی حتماً مظلوم‌اند و در حال حاضر هم دارند چوب همین مظلومیت خویش را می‌خورند. پیامم به برادران عضو انجمن اسلامی این است که ای برادران عزیز سعی کنید که واقعاً انجمن اسلامی باشید و فقط دلتان را به این خوش نکنید که چند تا عکس و پلاکارد در مدرسه چسبانیده‌اید و همچنین بدانید که رسالت انجمن اسلامی حمایت از رهبری انقلاب و قائم‌مقام رهبری که همان آیت‌الله منتظری است، است و سعی کنید برای دیگران الگو و نمونه باشید و این مسئله را فراموش نکنید اول «خویشتن سازی بعداً دگرسازی» به امید روزی که دیگر هیچ ظالمی جرأت ظلم‌کردن را نداشته باشد و دیگر هیچ مظلومی در جهان وجود نداشته باشد.
 در آخر همگان را سفارش می‌کنم که مبادا چون کوفیان شوید خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی (عج) حتی کنار مهدی (عج) خمینی را نگه‌دار و به رزمندگان اسلام نصرت عطا بفرما.
 جنگ، جنگ تا پیروزی
 به امید زیارت قبر آقا عبد الله الحسین (ع) و ظهور آقا امام زمان (عج).
 «والسلام»

انتهای خبر/