امتیاز مثبت 

کد مطلب: ۷۸۳۷۲

کارگران روزمرد باتوجه به شرایط اقتصادی و خشکسالی وضعیت خوبی در سیستان ندارند.

مسعود شهرکی فعال اجتماعی در یادداشتی به اوشیدا نوشت: کارگران روزمزد در سیستان با چالش‌های متعددی از جمله نبود امنیت شغلی، دستمزدهای نامناسب، عدم پوشش بیمه و بازنشستگی، و شرایط سخت‌کاری روبه‌رو هستند. این در حالی است که بسیاری از مسئولان و کارفرمایان نسبت به مشکلات این قشر بی‌تفاوت بوده و حتی در برخی موارد، با استخدام نیروی کار ارزان‌قیمت خارجی، وضعیت معیشتی کارگران سیستانی را دشوارتر کرده‌اند.
 
 برخلاف کارمندان که حداقل از حقوق ثابت و پوشش بیمه برخوردارند، کارگران روزمزد تنها در روزهایی که کار می‌کنند درآمد دارند و در صورت بیماری، آسیب‌دیدگی یا نبود کار، هیچ درآمدی نخواهند داشت. یکی از مخاطبین این رسانه در این باره می‌گوید: "کارگر روزی که سرکار باشد درآمد دارد، روزی که بیکار باشد هیچ‌چیز ندارد؛ بدون استراحت، بدون مرخصی، بدون هیچی.
 
 کارگران ساختمانی و فصلی با شرایط طاقت‌فرسایی مانند گرمای شدید تابستان و حمل مصالح سنگین‌دست و پنجه نرم می‌کنند، اما دستمزد آنها باتوجه‌به سختی کار محاسبه نمی‌شود. برخی کارفرمایان حتی حاضر به پرداخت دستمزد عادلانه نیستند و ترجیح می‌دهند از نیروی کار خارجی با دستمزد کمتر استفاده کنند. به گفته یکی دیگر از کاربران: "شرم بر مهندسی که کار را به افغانی می‌دهد، درحالی‌که قانون اجازه کار به اتباع خارجی بدون مجوز را نمی‌دهد."
 
 در برخی مناطق مانند سیستان، کمبود فرصت‌های شغلی و نبود صنایع باعث شده کارگران محلی یا بیکار بمانند یا مجبور به مهاجرت به شهرهای بزرگ شوند. یک شهروند سیستانی می‌گوید: "کار نیست، اگر هم باشد، به افغانی‌ها می‌دهند. صاحب‌کاران می‌گویند افغانی‌ها توان بیشتری دارند و کار را سریع‌تر تمام می‌کنند." این در حالی است که بسیاری از کارگران سیستانی در شهرهای دیگر نیز با مشکلات مشابهی روبه‌رو هستند و گاه مجبورند ساعت‌ها در میادین و چهارراه‌ها منتظر بمانند تا شاید کاری پیدا کنند.
 
 جامعه کارگری معتقدند دستگاه‌های نظارتی مانند اداره کار، نیروی انتظامی و نظام‌مهندسی باید با همکاری یکدیگر، از حقوق کارگران ایرانی دفاع کنند و مانع استخدام غیرقانونی اتباع خارجی بدون مجوز شوند. همچنین، ایجاد بیمه و حمایت‌های اجتماعی برای کارگران روزمزد می‌تواند گام مهمی در بهبود وضعیت معیشتی این قشر باشد.
 
 در پایان، آنچه بیش از همه نیاز است، توجه مسئولان و سیاست‌گذاران به مشکلات کارگران روزمزد و اجرای قوانینی است که امنیت شغلی و عدالت در دستمزد را برای آنها به ارمغان آورد.
 
انتهای خبر/