امتیاز مثبت 

کد مطلب: ۹۴۵۹

اوشیدا: امید آذرزمانی: از میان خانواده پژو پارس کدام یک از نظر فنی کیفیت بهتری دارند؟ آیا تولیدات صفرکیلومتر بهتر هستند یا یک نمونه کم کارکرد سالم متعلق به سال‌های قبل؟ اعضای خانواده پژو پارس چه معایب و محاسنی دارند؟ در این شماره سعی می‌کنیم نظرات دست‌اندرکاران خودرو را در مورد این خانواده جویا شویم، پس با ما همراه باشید اما قبل از آغاز بحث بگذارید در ابتدا نگاهی به سیر تکامل اعضای این خانواده از پرشیای دیروز تا پارس امروز بیندازیم.

به گزارش پایگاه خبری اوشیدا: پژو پارس محصول مرکز تحقیقات ایران‌خودرو است که در سال ۷۹ به بار نشست. این خودرو در ابتدا با نام X۹ استارت خورد ولی بعدها به سفیر و در نهایت به پرشیا تغییر نام داد. در سال‌هایی که ایران‌خودرو با هوشمندی پرشیا را به بازار معرفی کرد، در بین محصولات خودروسازان داخلی تقریباً هیچ رقیبی در کلاس پرشیا وجود نداشت و این خودرو از همان ابتدای عرضه هم از فروش خوبی برخوردار بود.
پرشیای دیروز و پارس امروز با استفاده از پلت‌فرم پژو ۴۰۵ طراحی شدند که در آن سال‌ها هنوز این‌قدر قدیمی نشده بود و برای بازار انحصاری ایران مناسب بود. ایران‌خودرو در توصیف پارس آن را نخستین خودروی لوکس بازار ایران نامیده است که البته به نظر می‌رسد ایران‌خودرویی‌ها مونتاژ کادیلاک ایران (سویل) و بیوک ایران (اسکای لارک) شورولت نوا و ... را در دهه‌های گذشته که همگی با تکنولوژی روز در زمان خودشان مونتاژ و به بازار ایران عرضه شدند را فراموش کرده‌اند. با این حال بسیاری از صاحب‌نظران، پارس یا همان پرشیا را هنوز هم موفق‌ترین محصول فیس‌لیفت شده در ایران می‌دانند.

پژو پارس معمولی(پرشیا)
این خودرو اولین فرزند از این خانواده است که در سال ۷۹ عرضه شد. در سال‌های اول عرضه پارس عده‌ای به اشتباه فکر می‌کردند این خودرو از ۴۰۵ قوی‌تر است که تصور درستی نبود زیرا۴۰۵ و پرشیا (نام خودرو در آن سال‌ها) از نظر فنی دقیقاً مشابه هم بودند. این خودرو در ابتدا با پیشرانه XU۷ که محصول گروه پژو- سیتروئن است ساخته شد. این پیشرانه تنفس طبیعی با ۸ سوپاپ و حجم ۱.۸ لیتر می‌توانست ۹۷ اسب‌بخار نیرو در دور موتور ۶۰۰۰ تولید کند. در سرسیلندر آن یک میل سوپاپ وجود داشت و گشتاورش هم به ۱۴۸ نیوتن‌متر در دور ۳۵۰۰ می‌رسد. ECU مورد استفاده در این خودرو مدل SL۹۶ SAGEM بود.

پارس ۱۶ سوپاپ
پارس ۱۶ سوپاپ از نظر فنی با مدل قبلی یعنی پرشیا تفاوت‌هایی داشت. پیشرانه این خودرو همان نمونه ۱.۸ لیتری بود که در سرسیلندرش به جای یک میل سوپاپ از دو میل سوپاپ استفاده شده است تا سوپاپ‌های این خودرو را که دو برابر مدل قبلی یعنی ۱۶‌ عدد بودند را به حرکت درآورد. به دلیل تنفس بهتر موتور و بالا رفتن راندمان حجمی در این مدل قدرت به ۱۱۰ اسب‌بخار افزایش یافت و گشتاور هم در دور ۴۲۵۰ به ۱۵۵ نیوتن‌متر رسید. از این موتور سایپا نیز بر روی مدل زانتیا استفاده کرد از این رو این نمونه‌ها به موتور زانتیایی که در بین مردم شهرت دارند. این خودرو آپشن خاصی نداشت و از دیگر موارد می‌توان به ترمزهای عقبش که دیسکی شدند اشاره کرد. این خودرو در سال ۸۲ به تولید رسید و بسیار هم مورد توجه ارگان‌های دولتی قرار گرفت. این مدل از نظر ظاهری با پرشیا تفاوتی نداشت و فقط مشاهده دیسک ترمز عقب و شیلنگ‌های دوگانه ترمز دیسکی عقب بر روی اکسل عقب است که راه تشخیص را هموارتر می‌کرد.

پارس اتوماتیک
پارس اتوماتیک با استفاده از سیستم انتقال قدرت ۲۰۶ شکل گرفت. درون سینه این مدل موتور TU۵ ۱.۶ پژو۲۰۶ و گیربکس اتوماتیک تیپ چهار که تیپ‌ترونیک نبود جای گرفت. این موتور در پارس ۱۰۸ اسب‌بخار نیرو در دور موتور ۵۶۰۰ تولید می‌کند و در دور موتور ۴۰۰۰، ۱۴۲ نیوتن‌متر گشتاور در اختیار راننده قرار می‌دهد. با نسبت تراکم ۱۰.۵ به یک نیز بهترین سوخت برای آن بنزین سوپر با اکتان ۹۵ است. کد ۲۸۷۰۴ (کد فنی) می‌تواند استاندارد یورو ۳ را پاس کند اما در مدل ۲۸۷۰۵ به دلیل تغییراتی که در کاتالیزور و سنسورها ایجاد شده است دستیابی به استاندارد آلایندگی یورو ۴ ممکن شده است. البته اگر سبک رانندگی شما پر هیجان نیست این خودرو را برای خرید برگزینید چون با شتاب ۱۴.۲ ثانیه‌ای آن برای دستیابی به سرعت ۱۰۰ کیلومتر ممکن کمی احساس کندی می‌کنید. کارخانه مصرف سوخت این خودرو را به صورت ترکیبی ۷.۲ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر اعلام کرده است که با توجه به شتاب پایین و وزن خودرو به نظر نمی‌رسد در شرایط واقعی قابل دستیابی باشد زیرا پارس اتوماتیک بیش از ۲۵۰ کیلوگرم از ۲۰۶ که صاحب اصلی موتور و گیربکس است سنگین‌تر است. هر چند ترمزها مجهز به ABS+ebd هستند ولی ترمزهای کاسه‌ای در عقب را باید یک فاکتور منفی برشمرد. چراغ ترمز سوم در بالای شیشه عقب و چراغ‌های عقب قرار دارد و چراغ‌های عقب نیز دودی نیستند. اما استفاده از کامپیوتر سفری و روکش پلاستیک‌های چوب نمای داشبورد که با کیفیت‌تر از گذشته هستند از محاسن این خودرو است. به طور استانداردتریم داخلی آن به رنگ بژ است. از جمله آپشن‌های آن می‌توان به آینه‌های برقی با چراغ راهنما و شیشه‌های سولار UVدار، قفل میکروسوئیچی، ایموبلایزر در مدل ۲۸۷۰۵ اشاره کرد.

پارس ELX
این خودرو نیز با موتور XU۷ ۱.۸ تولید می‌شود که به دلیل نسبت تراکم بالاتر نسبت به محصولی مانند پارس سال (۱۰.۴ در مقابل ۹.۳ ) ۱۰ اسب‌بخار نیز قوی‌تر است. در این خودرو چراغ‌های عقب دودی هستند اما از شیشه سولار و UV محافظ در برابر اشعه خورشید خبری نیست. ایموبلایزر هم برای مدل ۲۸۴۰۹ ارائه نمی‌شود اما در عوض رینگ‌های ۱۵ اینچی ELX آلومینیومی هستند که کمی سواری و نمای آن را اسپرت‌تر جلوه می‌دهند. پشتی صندلی جلو نیز به صورت برقی تنظیم می‌شود. اما نکته منفی آن نبود اهرم بازکن درب صندوق عقب در داخل کابین است، چیزی که در مدل سال وجود دارد.

پارس سال
موتور پارس سال به دلیل تغییراتی اندک نسبت تراکم کمتری نسبت به مدل ELX دارد و اسب‌های بخارش هم ۱۰ اسب کمتر است.در ضمن موتورش هم به جای ۱۶ سوپاپ ۸ سوپاپ دارد.استاندارد آلایندگی در مدل ۲۸۲۱۳ یورو ۲ است که به دلیل قوانین و استانداردهای جدید محیط زیست باید تغییر کند.اما مدل ۲۸۲۲۱ این استاندارد تا یورو ۴ ارتقا یافته است.شتاب ۱۱ ثانیه ایی این مدل با گیربکس ۵ سرعته دستی آن را به سریع‌ترین پارس بازار تبدیل کرده است.البته این مدل مثلا از مدل دوگانه سوز ۸۸ کیلوگرم سبک‌تر است که در شتابگیری آن نقش بسزایی دارد.اما صندوق عقب ۴۷۰ لیتری آن که البته از نیاکانش یعنی ۴۰۵ به ارث رسیده است یک نعمت بزرگ به شمار می‌رود.تریم داخلی آن به شکل استاندارد به رنگ بژ است و آینه‌های جانبی مجهز به راهنما هستند.قفل مرکزی با ریموت رادیویی از دیگر محاسن این خودرو است.

پارس دوگانه سوز
افزایش قیمت سوخت و آلودگی هوا خودروسازان را به سمت تولید مدل‌های دوگانه سوز سوق می‌دهد و پارس دوگانه سوز هم زاییده همین شرایط است.موتور XU۷ روی این مدل نیز نصب می‌شود اما برای دوگانه سوز شدن آن ایران‌خودرو سیستم سوخت رسانی این انجین را اصلاح کرده است تا بتواند با گاز CNG هم کار کند.هر چند موتور پایه گازسوز بدون شک بازده بیشتری دارد ولی این موتور تغییر یافته نیز در حالت گازسوز و در دور موتور ۳۵۰۰ حدود۱۲۶ نیوتن‌متر گشتاور را تقدیم راننده می‌کند. قدرتش هم در دور ۶۰۰۰ به ۸۳ اسب‌بخار می‌رسد که برای خودروی با وزن ۱۱۶۵ کیلوگرم زیاد مناسب نیست. این قدرت و گشتاور پایین بیشتر برای حرکت در مسیرهای کم و یا بدون شیب بزرگراه مناسب است. البته از نظر تنفسی این موتور در مرتبه‌ای پایین‌تر از موتور TU۵ و XU۷ ۱۶ سوپاپ قرار می‌گیرد زیرا برای تنفس مجهز به ۸ سوپاپ است و این یعنی راندمانش پایین‌تر از آن‌هاست. مصرف سوخت آن نیز در عمل بیش از ۱۰ لیتر است که البته کارخانه سازنده به عدد ۹.۵ برای حالت بنزین اکتفا کرده است. البته اگر سوخت بنزینتان تمام شد می‌توانید ۷۵ لیتر گاز را نیز برای رسیدن به مقصد مصرف کنید که در حدود چند صد کیلومتر شعاع حرکتی دارد. اما در صورت خرید پارس دوگانه باید از حدود ۸۰ لیتر فضای صندوق عقب چشم‌پوشی کنید زیرا مخزن گاز و ادواتش در صندوق عقب جا خوش کرده‌اند. نقطه ضعف بزرگ آن ترمزهای عقب کاسه‌ای است. هر چند ABS+EBD نیز در خودرو وجود دارد اما به دلیل گازسوز بودن خودرو وزن قسمت عقب بیشتر است که وجود ترمز دیسکی می‌تواند موجب هندلینگ بهتر خودرو شود. ایربگ فقط برای راننده در نظر گرفته شده است و آینه‌ای جانبی نیز دارای راهنما و برقی هستند. حتی دماسنج نیز برای آن در نظر گرفته نشده است! البته می‌توانید با پرداخت بیشتر خودرو را آپشنال کنید ولی در این صورت قیمت نهایی ممکن است شما را به فکر خرید خودرویی کارکرده با استاندارد بالاتر و کیفیت بهتر از برندی دیگر بیندازد.

پارس LX
این خودرو را می‌توانید در دو تیپ خریداری کنید.۲۸۵۰۳ و ۲۸۵۰۴‌. تفاوت این دو مدل این است که مدل ۲۸۵۰۴ را باید یک LX سال نامید. این دو خودرو از نظر فنی هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند و هر دو از موتور TU۵ و گیربکس اتوماتیک بدون تیپ‌ترونیک ۲۹۶ استفاده می‌کنند. اما از نظر تجهیزات کمی با هم متفاوتند. هر چند ABS+EBD چهار کاناله در هر دو وجود دارد اما در کمال تعجب حتی مدل سال که باید آپشنال‌تر باشد در محور عقب ترمزهای کاسه‌ای دارند. سیستم تهویه مطبوع نیز در هر دو مدل دستی هستند. در مدل ۲۸۵۰۴ سیستم صوتی به بلوتوث موبایل نیز مجهز است. هر دو مدل به شیشه‌های سولار UV دار نیز مجهزند اما مدل ۲۸۵۰۳ انتی تروپ نیز دارد و در عوض مدل ۲۸۵۰۴ روکش چرمی فرمان زیبای دارد.

متخصصین امر در مورد پارس چه نظری دارند؟
مجید شفیعی که یکی از تعمیرکاران این خودروها است در مورد آن می‌گوید: یکی از مشکلاتش که تا همین سه سال پیش هم وجود داشت رنگ پریدگی سپرها بود که با برخورد سنگریزه‌ها ایجاد می‌شود و کم‌کم به جایی می‌رسید که سپر نیاز به رنگ پیدا می‌کرد. مدل‌های اولیه تا سال‌های ۸۳ از نظر مونتاژ قطعات تغییر یافته نسبت به ۴۰۵ کمی زود به صدا می‌افتاد و کیفیت مناسبی ندارد و این باعث می‌شود اتاق کم‌کم دچار سر و صدا شود. از نظر ایمنی هم دیگر امروز این خودرو با استانداردهای ایمنی مطابقت ندارد. چون اگر دقت کنید خودروهای امروزی طوری طراحی و ساخته می‌شوند که بدنه‌ای صاف مثل این خودرو نداشته باشند و این یعنی نقاط شکست در اتاق آن کمی خطرناک است. مشکل جوش آوردن و آسیب به سرسیلندر در مدل‌های ۸۶ به بالا بسیار یافت می‌شود که البته دوگانه‌سوزها بیش از بقیه به این نقیصه دچار می‌شوند. دلیل این موضوع هم نقص سیستم خنک‌کاری است. ما برای رفع آن مجبوریم رادیاتور استاندارد را که ۴.۵ لیتر حجم آب دارد با یک رادیاتور دیگر تعویض کنیم که در حدود ۶ لیتر حجم دارد.
از سال ۸۸ به بعد سرسیلندرهایی در بعضی مدل‌ها مورد استفاده قرار گرفته است که از نظر کیفیت و تلورانس ساخت بسیار ضعیف است.نمونه‌هایی که این سرسیلندر در آن‌ها استفاده شده با سر و صدای زیادی کار می‌کنند. دلیل این سر و صدا دقیق نبودن اندازه‌های آن است به شکلی که میل سوپاپ در جای خودش با لرزش کار می‌کند. شفیعی ادامه داد: در مدل‌های دوگانه‌سوز به علت کار کرد موتور با دو نوع سوخت و دو نوع انفجار در سیلندر موتورها زود از تنظیم خارج می‌شود و البته فیلر آن‌ها نیز زودتر به هم می‌خورد. ما در سال‌های اخیر خودروهای زیادی را به دلیل پاره شدن تسمه تایم تعمیر کردیم و این ناشی از بی‌کیفیت بودن تسمه تایم است در حالی که در مدل‌های قبل از سال ۸۵ تسمه تایم به راحتی حتی تا ۷۰ هزار تا هم کار می‌کرد. از سال ۸۶ به بعد این خودرو با افت کیفیت در سیستم هیدرولیک هم مواجه شد. در بسیاری از تولیدات این سال به بعد فرمان در زمان گردش صدا می‌دهد که ناشی از بی‌کیفیتی شیرهای مورد استفاده در پمپ هیدرولیک است. ما مجبوریم پمپ و شیر هیدرولیک را با نوع استوک و سالم تعویض کنیم که مشکل رفع شود. آن مدل‌های که به موتور TU۵ مجهز هستند در بسیاری از موارد در بخش کاتالیزور دچار نقص می‌شوند. به عقیده من این مشکل ناشی از عدم تخلیه درست کاتالیزود و کل سیستم است. البته بعضی‌ها با ایجاد یک مجرا در کاتالیزور این مشکل را برطرف می‌کنند. در سال‌های گذشته این مشکل را نداشتیم ولی اخیراً زیاد به ما مراجعه می‌کنند و حتی ۲۰۶ هم به این مشکل گرفتار شده است. سنسور دریچه گاز مخصوص در مدل‌های ۸۹ به بعد به خصوص در مدل‌های دوگانه‌سوز از جمله سنسورهایی است که بیشتر دچار مشکل می‌شود و در دوگانه‌سوزها باعث می‌شود موتور در حالت گازسوز خاموش شود و یا درست کار نکند. در بسیاری از مراجعاتی که به ما می‌شود و در خودروهای تولید شده از ۸۵ به بعد بیشتر است زوزه کشیدن گیربکس است که ناشی از کیفیت و دقت پایین ساخت دنده‌های گیربکس است. این دنده‌ها اصطلاحاً زود تیز می‌شوند و گیربکس به صدا می‌افتد. اما از قطعاتی مثل میل‌لنگ و شاتون و زیربندی و اکسل عقب به جز کمک فنرها آن هم در سال‌های اخیر، می‌توان به عنوان نکات مثبت این خودرو نام برد چون کمتر دچار نقص می‌شوند. در مدل‌هایی که در عقب ترمز کاسه‌ای دارند برای افزایش کارایی ترمز ما قطعات سیلندر ترمز را تعویض می‌کنیم. این قطعات به صورت استاندارد دو پیستون دارند که هم سایز نیستند و اگر این دو پیستون را هم سایز کنیم ترمزگیری به طور چشم‌گیری بهتر می‌شود. ما بیشترین مشکلمان در بخش ECU با مدل‌های زیمنس است که زیاد نیاز به تنظیم و دیاگ شدن دارد. در ضمن مشکل در سیستم ABS نیز به دلیل مشکل پمپ زیاد است و حتی یک خودروی با کارکرد بسیار کم داشتیم که به علت آب‌بندی نبودن لوله‌های پمپ روغن دچار تخلیه روغن می‌شد. از سوی دیگر نمایشگاهداران عقیده دارند پارس سفید رنگ ELX را بهتر می‌فروشند و بازار بهتر از آن استقبال کرده است. محمد صادق قاسمی از نمایشگاهداران قدیمی می‌گوید: پارس سفید رنگ بهتر فروش می‌رود البته مدل دوگانه‌سوزش به علت آتش گرفتن در چند مورد زیاد بین مردم محبوب نیست. کلا پژو پارس‌هایی که موتور ۱.۸ دارند بهتر فروش می‌روند چون موتور ۱.۶ برای این خودرو مناسب نبوده است.
سید محمد طاهر علوی هم عقیده دارد پارس اتوماتیک کمترین مشتری را دارد چون بسیار کند است.اما پارس سال با موتور TU۷ و گیربکس دستی هنوز هم مشتری خودش را دارد. بعد هم پارس LX سال را که الان تولید می‌شود مردم به خاطر آپشن‌هایش بهتر می‌خرند.