حسن جلالی استاد گروه معارف دانشکده علوم قرآنی زابل در یادداشتی به پایگاه خبری تحلیلی «
اوشیدا» نوشت: ماه مبارک رمضان، ماه رزمایش و تمرین عبودیت و میدان مبارزه با نفس و جهاد اکبر است. در این ماه، انسان با تقویت روح معنوی خود، آمادگی مقابله با نفس را پیدا می‌کند.
خداوند متعال در این ماه با رحمت، و برکات و ثواب‌های خارج از فهم و درک بشر و با تبدیل سیئات به حسنات و گشودن باب توبه به روی بندگان خودش انسان را در مبارزه با شیطان بیرونی و درونی یاری گر و نجات گر است.
مهم‌ترین مأموریت انسانی ما انسان‌ها در این ماه مبارزه و مقابله با نفس و خواهش‌های نفسانی است .
ماه مبارک رمضان ماه بهره‌گیری از فرصت‌ها است؛ یعنی بهترین فرصت برای آشتی با خداوند برای برقراری یک ارتباط تنگاتنگ با پروردگار و ماه دعا و نزول رحمت الهی به واسطه دعا است و در توصیه بزرگان داریم که در این ماه بندگان خدا گره‌های کور خود را از درگاه خداوند بخواهند که حاجات آنها برآورده خواهد شد چرا که ماه رمضان ماه استجابت دعا است که در آیات قرآن کریم هم به این مسئله اشاره شده که ادعونی أَستَجِب لَکُم یعنی خداوند را بخوانید تا شما را اجابت کند.
ماه مبارک رمضان، در حقیقت عید بزرگی برای مسلمانان است، چون ماه ضیافت الهی است؛ ما در طول سال و در مسیر طولانی حرکت خودمان در چالش با هواهای نفسانی، با گناهان، با فضاهای تاریکی که خودمان به دست خودمان به وجود می‌آوریم با مشکلاتی مواجه می‌شویم، گاهی انسان برای اینکه حال دعا پیدا کند مشکل دارد گاهی انسان برای اینکه قطره اشکی بفشاند مشکل دارد؛ چون راه دشوار است به‌وسیله خلاف‌ها و گناه‌های خود احاطه می‌شویم؛ اما قطعه ماه رمضان قطعه‌ای است که حرکت در این ماه آسان است خداوند متعال راه را در ماه رمضان هموار کرده است و به ما فرصت می‌دهد تا در این ماه خودمان را بر سر سفره الهی وارد بهشت کنیم و محصول سی‌روزه ماه مبارک رمضان تقواست.
در ماه رمضان، دستور و اراده الهی این است که انسان مؤمن، با همه استعداد خود با توان کامل در راه تکامل، در راه خودسازی در راه ترقی و عروج حرکت شتابانی انجام دهد. هدف از ماه رمضان این است. همین است که انسان مؤمن فرصت پیدا کند خود را در این ماه پاک و تطهیر کند و بزرگ‌ترین درس ماه مبارک رمضان خودسازی است و مهم‌ترین حکمت روزه در ماه رمضان این است که انسان به مقام قرب و بندگی خداوند نزدیک می‌شود، چون اطاعت از اوامر و فرمان پروردگار انسان را در عرصه عبودیت و بندگی تقویت می‌کند و وقتی که عبودیت کسی تقویت شد، دیگر به‌راحتی تن به گناه نخواهد داد.
انسان افزون بر جنبه مادی و جسمی، دارای بُعد معنوی و روحی هم هست و هر کدام در رسیدن به کمال مطلوب خود، برنامههای ویژه را نیاز دارند، یکی از برنامهها برای تقویت و رشد بُعد معنوی، تقوا و پرهیزگاری است؛ یعنی اگر انسان بخواهد خودش را از جنبه معنوی رشد و پرورش دهد و به طهارت و کمال مطلوب برسد، باید هوای نفس خود را مهار کند و موانع رشد را یکی پس از دیگری بر دارد و خود را سرگرم لذتها و شهوات جسمی نکند. یکی از اعمالی که در این راستا مؤثر و مفید است روزه‌داری است.
سلامتی جسمی نیز یکی از برکات روزه است. چون باعث می‌شود بسیاری از سموم و مواد زائد که در بدن انباشته شده از بین برود و این یکی دیگر از ابعاد مقاوم‌سازی جامعه اسلامی است. آحاد مردم به واسطه روزه از سلامت جسمی برخوردار می‌شوند و در یک نگاه می‌توان گفت انسان مؤمن از جهت سلامت جسمی، قطع تعلقات، افزایش روحیه ایستادگی در برابر سختی‌ها، کمک به دیگران و کاستن فقر از چهره جامعه می‌تواند موجب افزایش مقاومت فردی و اجتماعی می‌شود و روزه نماد مقاومت و ایستادگی در مقابل امیال نفسانی و فشارهای بیرونی است که برای رسیدن به این امر ایمان راسخ و صبر مقاوم نیاز است.
انتهای خبر/
