امتیاز مثبت 

کد مطلب: ۷۵۷۳۰

امام‌جمعه شهر بنجار گفت: حضرت ام‌البنین علیهاالسلام سند زنده‌ای برای بیان وقایع عاشورا بود که ندای مظلومیت کربلاییان را به گوش نسل‌های آینده رساند.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین حیدرعلی راشکی در گفتگو با خبرنگار اوشیدا بیان کرد: سیزدهم جمادی‌الثانی، یادآور روزی غم‌انگیز است؛ روزی که در آن مادری فداکار و بانویی باعظمت از تبار دلاوران، به‌سوی معبود پر کشید، حضرت ام‌البنین، مادر پسرانِ علی علیه‌السلام، بعد از عمری تلاش، شکیبایی و استقامتْ با اهدای چهار فرزند رشید به‌پیش گاه مولایش، حسین بن علی علیه‌السلام، با دلی مالامال از محبت و عشق، راهی دیار دوست شد و در بقیع، آرامگاه خوبان، در جوار دیگر فرزند زهرا علیهاالسلام برای همیشه رحل اقامت افکند.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین راشکی ادامه داد: حضرت ام‌البنین بر آن بود که در زندگی جای خالی حضرت زهرا علیهاالسلام را برای فرزندان ایشان پر کند؛ مادری که در اوج شکوفایی پژمرده شد و آتش‌به‌جان فرزندان خردسال زد، فرزندان فاطمه زهرا علیهاالسلام در وجود این بانوی پارسا، مادر خود را می‌دیدند و رنج فقدانِ مادر را کمتر احساس می‌کردند.
وی ادامه داد: حضرت ام‌البنین علیهاالسلام، فرزندان دختر گرامی رسول خدا صلی‌الله علیه و آله را بر فرزندان خود مقدّم می‌داشت و بخش عمده محبت و علاقه خود را متوجه آنان می‌کرد و آن را فریضه‌ای دینی می‌شمرد؛ زیرا خداوند متعال در کتاب خود، همگان را به محبت آنان دستور داده است.
امام‌جمعه بنجار تاکید کرد: فاطمه کلابیه سراسر نجابت و پاکی و خلوص بود. هنگامی که می‌خواست پا به خانه حضرت علی علیه‌السلام بگذارد گفت؛ تا دختر بزرگ فاطمه(س) اجازه نفرمایند وارد خانه نمی‌شوم. اولین روزی که جناب حضرت ام‌البنین پا به خانه علی علیه‌السلام گذاشت، حسن و حسین علیهماالسلام مریض در بستر بیماری بودند. عروس تازه ابوطالب، به‌محض آن که وارد خانه شد، خود را به بالین آن دو عزیز عالم وجود و سرور جوانان اهل بهشت رسانید و همچون مادری مهربان به دلجویی و پرستاری آنان پرداخت و همواره می‌گفت: «من کنیز فرزندان فاطمه هستم.»

وی افزود: از ویژگی‌های بسیار مهم حضرت ام‌البنین، توجه به زمان و مسائل مربوط به آن است. وی پس از واقعه عاشورا، از مرثیه‌خوانی و نوحه‌سرایی استفاده کرده تا ندای مظلومیت کربلاییان را به گوش نسل‌های آینده برساند. ایشان هر روز به همراه پسرِ حضرت عباس علیه‌السلام، عبیداللّه که همراه مادرش در کربلا حضور داشت و سند زنده‌ای برای بیان وقایع عاشورا بود، به بقیع می‌رفت و نوحه می‌خواند.
وی خاطرنشان کرد: او با این اشعار، هم حماسه کربلا را بازگو و هم در قالب عزاداریْ به حکومت وقت نوعی اعتراض می‌کرد و مردم را که اطراف او جمع می‌شدند، از جنایات بنی‌امیه، آگاه می‌نمود.

امام‌جمعه شهر بنجار ادامه داد: محبت بی‌شائبه ام‌البنین در حق فرزندان رسول خدا صلی‌الله علیه و آله و فداکاری فرزندان وی در راه سیدالشهدا، در تاریخ بی‌پاسخ نماند. اهل‌بیت علیهم‌السلام هم در احترام و بزرگداشت وی کوشیدند و بسیار از او قدردانی کرده، او را سپاس گفتند.

وی افزود: ثمره زندگی مشترک حضرت ام‌البنین (س) با حضرت علی (ع)، چهار پسر بود که به دلیل داشتن همین پسران، او را ام‌البنین، یعنی مادر پسران می‌خواندند. نام فرزندان ایشان به ترتیب عبارت‌اند از قمر بنی‌هاشم حضرت ابوالفضل‌العباس علیه‌السلام، عبداللّه، جعفر و عثمان. فرزندان ام‌البنین همگی در کربلا به شهادت رسیدند و نسل ایشان از طریق عُبیداللّه فرزند حضرت ابوالفضل علیه‌السلام ادامه یافت.

وی تصریح کرد: در اسناد تاریخی مطلب چندانی درباره تاریخ وفات ام‌البنین وجود ندارد، اما معتبرترین تاریخی که مربوط به وفات ایشان است تاریخ ۱۳ جمادی‌الثانی سال ۶۴ هجری قمری را بیان کرده‌اند. حضرت ام‌البنین را در قبرستان بقیع به خاک سپردند.

انتهای خبر/