به گزارش
اوشیدا، محمدعلی عسکری، عضو کمیسیون آموزش و پژوهش کانون وکلای گلستان در یادداشتی نوشت: لزوم پوشيدگي و به اصطلاح حجاب زن در برابر مرد بيگانه يكي از احكام بديهي در اسلام است و در قرآن كريم و سیره اهل بیت علیه السلام مكرر روي آن تاكيد شده است.یا أیهَا النَّبِی قُلْ لأزْواجِک وَ بَناتِک وَ نِساءِ الْمُؤْمِنینَ یدْنینَ علَیهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِک أدْنی أنْ یعرَفْنَ فلا یؤْذَینَ وَ کان الله غفُوراً رَحیماً (احزا ب/۵۹)؛ ای پیامبر به زنان و دختران خود و به زنان مؤمن بگو روسری های بلند بر خود بیفکنند، این عمل مناسب تر است، تا به عفت و پاکدامنی شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند و خداوند آمرزندۀ مهربان است.
موضوع حجاب در تامین امنیت اجتماعی زنان نقش بسزایی دارد، یعنی پیامدهای سوء ناشی از بدحجابی در وهله اول متوجه خود زن و بعد به جامعه بر می‌گردد و به عبارتی بهتر هیچ باغبانی را سرزنش نمی‌کنند که چرا دور باغ خود حصار و پرچین کشیده است، چون باغ بی‌دیوار از آسیب مصون نیست و میوه و محصولی برای باغبان نمی‌ماند.
هیچ کس هم با نام «آزادی» دیوار خانۀ خود را برنمی‌دارد و شب‌ها درب منزل خود را باز نمی‌گذارد، چون خطر رخنۀ دزد، جدی است، حجاب برای زن یک دژ است، یک سنگر و حریم است، او را از خطرات و آسیب‌ها حفظ می کند. جایگاهی است که زن وجود و شخصیت خود را در آن سامان می بخشد.
اصولاً پیکر زن عریان جلب کننده و بی‌حفاظ است، اگر در حصار پوشش قرار نگیرد در معرض آسیب‌ها قرار خواهد گرفت پس حجاب برای او امنیت پدید می‌آورد وهمچنین از آثار اولیۀ رعایت حجاب در جوامع، استحکام نهاد خانواده به عنوان کوچک‌ترین و مهم‌ترین نهاد اجتماعی است.
بارعایت اصل حجاب و پوشش در محیط بیرون از خانواده، حریم زن و شوهر حفظ می‌شود و خانواده دارای ثبات خواهد شد، خداوند در سورۀ نور می‌فرماید: (وَ قلْ لِلْمُؤْمِناتِ یغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یبْدینَ زینَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْیضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلی جیوبِهِنَّ) (نور/۳۱)؛ به زنان مؤمن بگو چشم های خود را ازنگاه های هوس آلود فرو گیرند و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را جز از آن مقدار که نمایان است، آشکار نکنند و اطراف روسری های خود را بر سینه افکنند. که تمامی این موارد اهمیت پوشش وعفاف وحجاب را نزد قران کریم بیان میدارد.
برای ایجاد فرهنگ حجاب و پوشش مناسب در جامعه، باید ابتدا پایه‌های اعتقادی و بینش افراد را نسبت به این موضوع محکم کنیم و این، یعنی نهادینه‌سازی باورهای درست و فرهنگ سازی دقیق که در حقوق کیفری ایران به استناد اصل چهارم قانون اساسی سیاست کلی حاکم بر فضای حقوقی و اجتماعی ایران باید مبتنی بر موازین اسلامی باشد قانونگذار نیز به تأسی از این تأکید، حجاب شرعی را تحت حمایت قانونی (کیفری) قرار داده است.
به موجب ماده ۶۳۸قانون مجازات اسلامی هر کس علنی در انظار عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی نماید علاوه بر کیفر عمل به حبس از ۱۰ روز تا دو ماه یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم می‌گردد و در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل دارای کیفر نمی‌باشد ولی عفت عمومی را جریحه دار نماید فقط به حبس از ۱۰روز تا دوماه یا تا ۷۴ضربه شلاق محکوم خواهد کرد.
تبصره این ماده نیز چنین مقرر میدارد: «زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند، به حبس از ده روز تا دو ماه و یا پنجاه هزار تا پانصدهزار ریال جزای نقدی محکوم خواهند شد» وتبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی، عنصر قانونی جرم بدحجابی ویا بی حجابی است. در این تبصره، برای رعایت نکردن حجاب اسلامی به صراحت مجازات تعیین شده است و قانونگذار جرم انگاری نموده است.
به موجب ماده سه قانون مجازات اسلامی که بیان میدارد، قوانین جزایی درباره کلیه کسانی که در قلمرو حاکمیت زمینی، دریایی، هوایی جمهوری اسلامی ایران مرتکب جرم شوند، اعمال می‌گردد، مگر آن که به موجب قانون، ترتیب دیگری مقرر شده باشد».
بنابراین موضوع حجاب شامل مسلمان و غیرمسلمان می‌شود و به جز موارد خاصی که ارتکاب آن‌ها برای غیر مسلمانان، جایز دانسته شده است، در دیگر موارد، با توجه به صراحت ماده سه قانون مجازات اسلامی حجاب برای مسلمان و غیرمسلمان یکسان است.
خارجیانی که بر اساس مفاد قانون اتباع بیگانه و مقررات ماده ۴۱قرارداد بین المللی مصوب ۱۸/۴/۱۳۶۱ از مصونیت‌هایی بهره مند می‌شوند، مکلف به حفظ و اجرای قوانین و مقررات کشور پذیرنده هستند و باید آن را محترم شمارند، علیهذا نظر به مراتب معروضه حجاب نه تنها در شریعت مقدس بلکه درنظام کیفری ایران اهمیت بسزایی دارد که برای کسی این موضوع پوشیده نیست.
انتهای خبر/
